Het seizoen van heren 1 draait op volle toeren. De eerst reeks wedstrijden werd vol overtuiging gewonnen, maar de laatste wedstrijden ging het wat moeizamer. De heren verloren wat wedstrijden, waarbij het spel niet even prachtig was. Nu was het de nummer 1 RVC Libanon die op bezoek kwam. De ogen waren gericht op Chris na de vraag of we vandaag zouden winnen. Het antwoord: ”Ja?”. Inderdaad het kwam er wat vragend uit.
Je hebt tijdens de voorbereiding van die momenten dat je een vuurtje ziet ontstaan in de ogen. Vandaag gaan we het doen. VANDAAG GAAN WE ZE PAKKEN!
Dat zag je ook terug tijdens de 1e set. Het stond, het draaide en er was duidelijkheid. De 2 dragende spelers aan de overzijde kwamen niet in het spel, omdat er een zware serverende druk vanaf Meerkerkse kant lag. Passend lag het daarnaast prima aan eigen zijde, waarop Jelmer heerlijk vrij aan het verdelen was. De 25-19 betekende de eerste setwinst.
Ook de 2e set was het wederom vurig vanaf Meerkerkse zijde. Pass was verzorgd en werd volop gescoord door Edwin, Wim, Dick, Pablo en Leon. Serverend werd er nog meer druk weggelegd aan de overkant, waardoor het veelal enkel over de buitenkant de oplossing zocht. Ook dat pakte niet heel lekker uit voor de nummer 1. 25-16 en dus de 2e setwinst.
Het ongeloof ontstond even aan de Meerkerkse kant, wat nogal gevaarlijk kan zijn. Het spelbeeld veranderde niet zo gek veel aan Meekerkse zijde, maar in tegenstelling tot de 1e en 2e set begon de oplossing van RVC over de buitenkant te lopen. Serverend stonden ze nog steeds onder druk, maar de boomlange buitenaanvaller sloeg de ene na de andere aanval af. Daarnaast was de service van RVC ook steeds gevaarlijker. De oplossing werd wel gevonden aan Meekerkse kant, maar de punten gingen in set 3 en 4 toch richting de nummer 1.
Een 5e set, waarbij het toch de Meerkerkers waren die wederom de bovenliggende partij waren. Dick liet zien dat hij de prikbal eindelijk onder knie had en liep lachend richting het midden. Jelmer belde even naar huis en tipte de 2e bal prachtig binnen. Last but not least, Thijs Brakband stond heerlijk door te halen op de buiten. Het klopte weer en de massa kwam tezamen in het midden om de overwinning op de nummer 1 te vieren. Een topwedstrijd die terecht in het voordeel viel van de Meerkerkers. Nu de rest nog van de competitie nog, maar het nieuwe motto van H1 is gevonden. WE GAAN ZE PAKKEN!