Internationaal scheidsrechter Samara Sevor oefent thuis met haar dochters!
Archives for maart 2020
Dat is het dan (waarschijnlijk)
Na ruim 40 jaar hang ik mijn coach/trainer schoenen aan de wilgen.
A small trip down Memory Lane;
Ergens begonnen in het Friese Dorp Jirnsum en nu eindigend in het Utrechtse Dorp Meerkerk.
(Het begin) zegt u waarschijnlijk niets.
(Het einde) zegt u alles!
Overigens zal andersom ook zeker het geval zijn.
Het waren mooie jaren van het begin tot het einde. Met Ups en Downs, maar vooral veel Ups!
Ja, ik ben wel eens ontslagen (een goede coach wordt tenminste één keer ontslagen), ben wel eens opgestapt (mijn topsportbrein is daar schuldig aan, hoorde ik), maar bovenal kan ik terugkijken op geslaagde taken zoals handhaven, promoveren en/of kampioen worden.
De laatste 10 jaar als coach zijn een mooie afsluiting van een lange carrière.
In Ierland met DVC (Dublin Volleyball Club) landskampioen en we wonnen de beker datzelfde jaar.
Genietend als bondscoach van “Ireland Women’s Volleybal Squad” , met prachtige toernooien in Schotland en Faeröer.
Genietend, terug in Nederland, van de eerste overwinning tijdens de P/D wedstrijden tegen Sliedrecht Sport 2, waardoor de uiteindelijke promotie, (voor de eerste maal in de historie van Velo Wateringen), naar de eerste divisie werd verwezenlijkt.
En dan;
Ook dit jaar was het ons gelukt met het eerste damesteam. Een gelijk aantal punten. Alles in eigen hand. Dat gaf voldoende vertrouwen om daar in te geloven. Het team heeft het verdiend!! Alles loopt echter anders door belangrijker zaken.
Het contact met Volley Meerkerk blijft. Als scheidsrechter zal ik nog steeds voor de vereniging fluiten, als verenigingsexpert zal ik samen met Saskia en Linda proberen het scheidsrechterskorps mede te ontwikkelen. Want het is een mooie (dorps)club…
dank aan de sponsor en 
alle supporters
Maar vooral dank aan ;
Mijn steun en toeverlaten
En bovenal jullie allen;
Vijf op een rij
Zaterdag 7 maart reisden wij, zonder een zieke Anne, af naar het Brabantse plaatsje Budel. Op een enkele telefoon kwam een smsje binnen met: Welkom in België. Zo zuidelijk ligt Budel dus. Ledub stond hier op ons te wachten. De nummer acht van de competitie, maar dat zegt weinig want het verschil tussen de nummer vijf en de nummer elf is slechts acht punten. Alle teams hebben de punten nog hard nodig. Wij ook als we de eerste plek wilden behouden.
We begonnen met een aangepaste opstelling aangezien een aantal speelsters een training gemist hadden. Ledub ging vanaf het begin vol er in en dat maakte ons onzeker. Passend was er onvoldoende controle en aanvallend was het niet sterk genoeg. Hierdoor ontbrak het plezier en juist dat hebben wij nodig om goed te spelen. We liepen de hele set achter de feiten aan en verloren deze set met 25-19.
Wim trachtte het tij te keren in de tweede set door een paar verse krachten in te brengen. Dat pakte goed uit. Een eerste seviceserie van Wytske bracht ons op een 0-5 voorsprong. We kregen de pass meer onder controle en konden mede daardoor harder aanvallen. We gaven de voorsprong niet meer uit handen. De set werd door ons gewonnen met een omgekeerde uitslag van de eerste set.
In de derde set zorgden wij voor meer servicedruk en dat maakte het moeilijker voor Ledub. We kregen steeds meer grip op de wedstrijd, ook al moesten we er keihard voor blijven werken. We wonnen de set met 17-25.
Het was belangrijk dat we ons spel vast zouden houden in de vierde set, maar kwamen ineens op een 3-0 achterstand. Wim nam een time-out en dat had onmiddellijk effect. We herpakten ons en zodoende ging het gelijk op tot 11-11, waarbij we leuke lange rally’s wisten te winnen. Het eerder ontbrekende spelplezier kwam weer terug. Vanaf 11-11 knalden wij weer door naar een 21-25 winst in deze set .We baalden van het verloren setje, maar we herpakten ons, alle speelsters waren weer nodig en we nemen vier punten mee terug naar Meerkerk.
We hebben vijf uitwedstrijden achter elkaar gehad en ze allemaal gewonnen. Deze reeks aan wedstrijden zijn we dus goed doorgekomen en daar mogen wij trots op zijn. We delen nu de eerste plek met Peelpush.
De aankomende weken hebben we alle steun & aanmoediging nodig. Volgende week zaterdag 14 maart komt de nummer vier HLB Van Daal/DS op bezoek in de Linde. De weken daarna volgen nog de directe concurrenten Next Volley Dordrecht en Peelpush. Een spannende tijd, waar hele leuke wedstrijden te wachten staan. Tot zaterdag 14 maart!
Handjes door de hoepel overwinning op Podarwic
Na wekenlang trainen moest het er dan eigenlijk inzitten. H1 heeft eindelijk geleerd om te blokkeren. Chris heeft ondertussen grijs haar gekregen, maar zelfs de meest onhandige blokkeerders kunnen nu zomaar eens geluk hebben en een killblock maken. Doel? Eindelijk die vervelende diagonaal en passer-loper spelers blokkerend de baas zijn. Geen brievenbus ballen of nog vervelender de bal uit blokkeren.
Heeft u hier als team ook last van, volg dan nu de handige stappenwijzer:
– U neemt een groep volleyballers en verteld ze dat ze blokkeren gaan oefenen
Tip: negeer de verdrietige gezichten en blijf volhouden dat dit moet gebeuren. Laat desnoods even warm spelen, zodat ze denken dat je het vergeten bent.
– Pak een paar hoepels en bind deze vast aan de bovenzijde van het net, waarbij de hoepel boven het net uitsteekt.
– Instrueer de groep dat ze de handen door hoepel moeten steken, wanneer ze blokkeren.
Tip: laat ze eerst even rommelen en vertel dan dat ze het helemaal fout doen, leg daarna pas uit hoe het wel moet. Dit vergroot het spelplezier (niet van de volleyballers, maar wel van de trainer).
– Voeg een element toe en laat 2 (assistent) trainers op banken staan bij de hoepels. Geef duidelijk aan dat ze ballen door hoepels moeten gaan gooien, waarbij de spelers deze bal gaan blokkeren door de handen door de hoepel over het net te reiken.
– Als laatste laat je de 2 (assistent) trainers ballen slaan door de hoepels. De spelers lopen aan en zetten de blokkering met handen door de hoepel heen.
Tip 1: begin rustig, maar ga steeds sneller de bal aanslaan. Niemand zegt dat je een blokkering training en conditie niet kan combineren.
Tip 2: de echte hardleerse volleyballers moeten maar een beetje pijn lijden. Sla lekker hoog op de handen aan, wanneer ze zaken stelselmatig niet goed doen. #dikkevingers.
Wat volgt is uiteraard de wedstrijd tegen een team, waar dit gigantisch tegen fout ging. Laat het nou toevallig Podarwic zijn waartegen dit kon afgelopen woensdag. Uiterst beheerst ging H1 te werk tegen dit team qua blokkering. De diagonaal (eerder zeer effectief tegen Meerkerk) werd vakkundig uitgeschakeld. Eveneens kwamen de passer-lopers uit Aalst zeer moeilijk in het spel. Een 3-1 winst werd geboekt op de woensdagavond.
De heren van Meerkerk hebben weer een stapje in de goede richting gezet: elke week een beetje beter worden als team en als speler. Plaats 3 bewijst dat Meerkerk de weg naar boven wederom inslaat.
Hekkensluiter #wemoetenwinnen
1) Allerlaatste 2) De laatste persoon 3) Kwant 4) Laatst aangekomene 5) Laatst binnengekomene 6) Laatste 7) Laatste man 8) Laatste van een rij 9) Laatste van een zekere groep 10) Laatstgeborene. Zo de betekenis is ook weer uitgelegd. H1 mocht zaterdag op bezoek bij de nummer laatst Volley2B, waar het sowieso 5 punten moest pakken.
Een versplinterd gezelschap reisde af naar het pitoreske Bergschenhoek. Aldaar aangekomen was het zaalschema, na aandringen van Pablo, helaas wederom niet aangepast. Gevolg? Men mocht nog even lekker genieten van de overige wedstrijden. Daarnaast werd er nog even gelachen om de nieuwe hype in Bergschenhoek: de hashtag cultuur. #sommigeplaatsenlopenzoverachter
Na een halfuur kijken, omkleden en een spannende toespraak van Chris (ja, ik weet eigenlijk niks van deze tegenstander) werd er dan eindelijk gestart. De eerste set ging uiterst moeizaam, waarbij de heren een soort van vrijdagavond syndroom leken door te trekken naar zaterdagavond. Chris liep al te ijsberen aan de kant met de gedachte: ”nee, niet weer heh”. Wat gelukkig volgde was een wederopstanding. Men won uiterst moeizaam met 25-22, maar was het goede pad weer ingeslagen. #meergelukdanwijsheid
De overige sets waren niet heel spannend en er werd makkelijk gewonnen van de hekkensluiter. Met 25-13, 25-17 en 25-15 bleef de thuisploeg met lege handen achter en was het Meerkerk uiteindelijk weer eens gelukt om de 4-0 te winnen. #bazenvandeclub
Volgende week wacht Sliedrecht Sport, waar eerder kansloos werd verloren. Met de 2e plaats in handen aast Meerkerk op revanche #rodedoek #stier #die2eplaatsgevenwenietuithanden
Het heeft niet mogen baten…
Eindelijk koploper!
Al een aantal weken hadden wij minder wedstrijden gespeeld dan ons directe concurrenten. Maar afgelopen schrikkeldag 29 februari werd het aantal wedstrijden weer gelijk getrokken. We gingen deze zestiende wedstrijd op bezoek in Tilburg. Als wij 4-0 zouden winnen tegen Volley Tilburg DS2 dan zouden we de 1e plek weten te bemachtigen.
Volley Tilburg had een redelijk kleine selectie vanwege een aantal blessures. Wij waren daarentegen aanwezig met twaalf speelsters omdat ook Aliza (jeugdspeelster) met ons mee deed.
De eerste set begonnen wij erg goed. Lisan serveerde ons naar een 0-4 voorsprong. Vervolgens serveerde Wytske ons met zeven keer naar een 2-11 voorsprong. Anne serveerde vijf keer achter elkaar. Toen stond de stand 5-19. Telkens als de bal terugkwam dan stond Margreet vooral paraat in het achterveld en scoorden we punten. We hadden nog een dipje en gaven ze daarmee uiteindelijk toch nog veertien punten, maar we wonnen deze set toch met gemak, 14-25.
De tweede set serveerde Anne negen (!!) keer achter elkaar en kwamen we op een 4-14 voorsprong. Kim serveerde nog vier keer en Wytske mocht de set uitserveren, 8-25. Het was zonder twijfel de aller saaiste set van het seizoen, toeschouwers zaten dan ook op de telefoon of oefenden de namen van leerlingen waar aan les moest worden gegeven.
Maar als het zo makkelijk gaat blijft het wel lastig om het niveau vast te houden. En dus werd het eindelijk wat spannender in de derde set. Zij gaven meer servicedruk en de afstemming op het midden liep deze wedstrijd bij ons niet zo goed als normaal. Ook de goede blokkering van Volley Tilburg op midden maakte het lastiger. Tot 15-15 hadden wij de leiding, maar we gaven het even weg. We kwamen 17-15 achter te staan, maar nooit echt in de problemen, want Anne ging nog eens vijf keer serveren en toen hadden we de voorsprong weer terug, 17-20. We wonnen deze set met 20-25.
In de laatste set werd het nog iets spannender. We begonnen met een achterstand van vier punten. Bij 13-13 wisten we weer gelijk te komen. We knalden door, kwamen eigenlijk geen moment echt meer in de problemen en stonden 20-24 voor, dachten het nog even spannend te maken, verloren nog wat setpoints, maar wonnen toen uiteindelijk deze vierde set met 23-25.
Na zestien wedstrijden mogen wij ons nu eindelijk echt de koploper noemen. Peelpush hijgt wel in onze nek, zij hebben maar één puntje minder. Het is dus van belang dat we door blijven knallen! Volgende week gaan we dat doen in Budel bij Ledub om 15:00 uur. We kunnen nog altijd alle steun gebruiken om ons op die eerste plek te houden! Tot volgende week!