Archives for november 2019

Onze trouwe sponsor Plus had het al jaren voor ogen om de status van H1 spelers te gebruiken voor promotie doeleinden. Jarenlang is hier nooit iets van gekomen, maar afgelopen week was het dan eindelijk raak. Thijs Brakband liet ziet toch strikken, voor een redelijk groot bedrag wat nog overgemaakt wordt op H1 rekening, en hier kwam de volgende reclameboodschap uit.

Meerdere spelers laten zich wel eens verleiden om in zee te gaan met privé sponsoren. Tijdens de wedstrijd tegen Podarwic kan je er zo nog een voorbeeld uit halen. Thijs Dekker wordt overduidelijk gesponsord door Volvo. Komt bewust als laatste aanrijden, zodat iedereen de bolide kan bewonderen. Rijdt bewust naar een afgesloten weg, zodat de inzittenden extra lang kunnen genieten van alle foefjes in de auto.

Eenmaal (te laat) aangekomen in Aalst was het dan toch zaak om te gaan volleyballen tegen het laag geplaatste Podarwic. Snel insmeren met Tiger Balm (sponsorschap Ed/Wim) en gas erop. Ietwat verrassend werd het toch spannend tijdens de eerste set. Het laag geplaatste Podarwic bleek van een iets ander niveau te zijn, dan verwacht. De thuisspelende ploeg bleek een tweetal aanvallers te hebben die het de verdediging toch aardig lastig maakte. Uiteindelijk werd deze set zelfs verloren.

Jos was tijdens de wedstrijd nog bezig met een farmaceut van pepmiddelen, waarbij er in set 2 eindelijk een overeenkomst werd gesloten. Set 2 en 3 waren dan ook eindelijk sets waarin de libero actief was. Ook de aanvallers leken een upgrade te ondergaan qua sponsorcontract. De goedkope boorhamers werd ingewisseld voor Makita materieel. Ze hamerden er dan ook weer lustig op los, waardoor set 2 en 3 meer leken op hetgeen wat Meerkerk goed kan (starten achter komen, laat terugkomen en vervolgens winnen).

Set 4 was kort en krachtig. Het liep gewoon niet en het viel allemaal erg ongelukkig.
De set werd dan ook verloren.

Tijdens de 5e set was het dan uiteindelijk toch meer de wedstrijd van Meerkerk. Aanvallers aan Meerkerkse zijde lieten zien dat ze 2 keer per week aan het trainen waren. De aanval werd middels slimme hoeken of tipballen snel afgemaakt. Passend liep het prima en de spelverdeler was naar hartelust aan het verdelen. 2-3 winst voor de heren uit Meerkerk.

Wederom nieuws op het gebied van persoonlijke sponsoren. Jelmer laat zich sponsoren door Jos, aangezien de inleg van Jos (voor 10 wedstrijden) direct in eigen zak verdween en gebruikt werd voor een McDonalds menu. Je maakt het mee bij H1.

Moeten wij ook rijmen en dichten?
Wordt het verslag anders niet geplaatst?
Of geldt dat alleen voor winnende teams.
Dan maken de Hanen pas op de plaats.

Want na een zware overwinning,
die ons steeds nog veel pleziert.
Is het weer punten sprokkelen
en staat de degradatiedeur weer op een kier.

Na VCN nu OKK,
de kansen zijn er zeker weten.
Maar ook in deze wedstrijd,
konden we de winst vergeten.

Geen cadeautjes in de schoen.
Geen schuimpjes en pepernoten.
Maar komende woensdag tegen Termei,
willen wij in écht in Sinterklaas geloven.

Ondanks de prognose van 1-3,
willen de Hanen De Linde laten beven.
In Super-Sinterklazenstijl,
zal Termei ons cadeautjes geven.

Tot dan?

Opperhaan Wim heeft zich afgelopen week aangeboden als de Grote Leider van de Hanen. Niet omdat er chaos en anarchie heerste, maar eerder gelatenheid en wegduikgedrag. Geen van deze zelfbenoemde volleybaldeskundigen, -veteranen en- historici durft het aan, om een mening te vormen of oordeel te vellen over de andere ‘gelijkgestemden’. In ieder geval niet hardop, tegen de betreffend persoon of voor de hele groep. Wim wel! Hulde voor deze stap.

We zijn in Capelle aan de IJssel, sporthal Oostgaarde. Zonder file, PAS, PFAS, ongelukken, stakingen of andere vertragende omstandigheden…. enkel een kleine omweg vanwege een vergeten telefoon en de wedstrijdkleding. Tegenover ons een ploeg met ervaring, fanatisme en fysieke kracht; misschien zelfs wel telekinetische gaven! No.10 staat ballen binnen de drie meter te beuken, terwijl twee linkshandigen ballen ver voorbij antenne nog binnen weten te rossen. Dat belooft wat.

Maar eerst een minuut stilte voor een te jong overleden clublid. Altijd indrukwekkend, zet je dagelijkse sores even in een ander perspectief. Toch gaat het leven verder en start de wedstrijd.

Het wordt een stroeve start. We waden door dikke stroop en er komt weinig fraais of bijzonders uit voort. VCN weet (veel) meer te brengen en veel punten worden via de netband gescoord. 25-16

In de tweede set begint het na een punt of 7 te lopen bij de Hanen. De aanval komt vaker door, het vertrouwen in eigen kunnen stijgt. Ook nu gebruikt VCN bij tijd en wijle die verdomde netband. Juist op cruciale punten valt de bal aan onze kant van het netje. Met 25-21 komen we net te kort.

Aan het begin van de derde set doet René een technische onderzoekje, maar hij kan geen elektronische gadgets of houtje-touwtje-aanpassingen vinden in de palen of het net. Of het met deze inspectie of met de inbreng van Kees te maken heeft is niet duidelijk, maar de Hanen pakken de set nu wel met 20-25.

In set 4 blijft de passing hoog en goed genoeg om het spel lekker re verdelen. Maar ook nu stond VCN voor en blijkt het gat net te groot (25-23). Het zat ons net weer tegen, waardoor het vermoeden van Netfixing ontstond.

Toen na afloop, de zaalwacht snel het bewijsmateriaal weghaalde en de zaal verduisterde was er weinig twijfel meer. Het verzoek om te douchen met vreemde blote mannen en zelf te dweilen kwam daar nog bij.

Tot slot bleek de hitte van de zaal ook niet terug te vinden achter de bar. Daar stonden twee dames gehuld in winterjassen, sjaals en wanten om het bier en fris in te schenken en ons koud te houden. IJsklontjes konden achterwege blijven. Snel weg hier.

Onder begeleiding van bestelbusjes met oranje zwaailampen en grote opleggers, bereiken de Hanen knooppunt Gorinchem. Daar splitsen de wegen. Wim en Arjan gingen voor de ‘Kipbonken au biere’, in De Linde. Jacques en Anthon gingen via Oost (?) naar de binnenstad, waar zij bij Rene en Gerard en Mannetjes 1 in Side aanschuiven. Dit met een ‘Cock au Ayran’ gegarneerd met Durum in het vooruitzicht. Terwijl iedereen na de diverse maaltijden langzaam op huis aan gaat, vervult Mark zijn SROI met ‘Cock au Vin’ en ‘Stockbrood’ met een bus bejaarden in ‘den Ouden Leeuw’. Op naar onze eigen kippetjes en een volleybalvrij weekend!

Na enige weken radiostilte hier weer een teken van leven van dames 2. Nu hebben we ook wel een paar weken vrij gehad, maar het vorige verslag dateert van begin oktober… dat is natuurlijk veel te lang geleden en onze trouwe fans begonnen zich al zorgen te maken.

Hierbij een uitgebreide update dus ga er maar eens lekker voor zitten!

Op zaterdag 12 oktober stond de thuiswedstrijd tegen Volley Zuid DS1 op de planning. De donderdag voorafgaand hebben we tijdens een teamgesprek besproken waarom we ook alweer volleybal zo leuk vinden en wat de doelstellingen voor dit seizoen zijn: plezier maken, maar ook er vol voor gaan en mooie potjes volleybal spelen! En (niet geheel onbelangrijk) allemaal een beetje fit en heel blijven.

Volley Zuid een oude bekende met dit jaar nog niet zoveel punten en, na de wedstrijden tegen Sliedrecht en Voltena, gelukkig ook weer eens een iets hogere gemiddelde leeftijd.

Set 1 ging heen en weer gelijk op, op het einde maakte we het nog wat spannend, maar gelukkig verscheen de 25-23 op het scorebord. Voor set 2 werd besloten scherper te starten, meer het eigen spel te spelen, de beuk erin! Ondanks die goede voornemens was het Volley Zuid die het initiatief nam met een goede service-serie: 4-11. Knap werd door ons d.m.v. goede service-series en aanvallend meer druk de inhaalslag ingezet. Op 22-18 dachten we de winst binnen te hebben, maar niets bleek minder waar. 24-24 werd het en een stuk of zeven setpoints waren er nodig om de set binnen te slepen: 30-28. De tegenstander was wat moe geworden en de 3^e en 4^e  set wisten we zonder enige moeite te winnen: 25-12 en 25-16.

Een puike 4-0 overwinning en een tevreden coach!

De drie opvolgende zaterdagen hadden we geen wedstrijden. Na een maandje ‘herfstreces’ mochten we op donderdagavond 7 november thuis aantreden tegen HLB Van Daal/DS DS2.

Terwijl de jonge dames van HLB Van Daal al druk bezig waren met hun (waarschijnlijk dagelijkse) ‘work-out’ (lees: squats/jumping jacks/push-ups/e.d.) installeerde wij snel nog even de muziekinstallatie voor het ‘goede gevoel’.

Set 1 kon gezien worden als een verlengde warming-up, want dieseltjes dat zijn we. HLB Van Daal zette vanaf 5-5 een voorsprong in van een punt of drie-vier en won de set: 18-25. In set 2 waren de rollen omgedraaid: met rake klappen op alle posities, goede service-series werd er druk gezet. De tegenstander raakte hierdoor wat geïrriteerd, wat resulteerde in een strakke 25-13 eindstand op het telbord.

In set 3 was het Veronique die vergeten was dat we een wedstrijd aan het spelen waren en begon op 5-1 aan een service-oefening. Op 20-2 mocht de rest van het team en de tegenstander gelukkig ook nog even meedoen! Heel ver kwamen ze niet: 25-2. Het idee was om in set 4 door te zetten, maar of we nu wat overmoedig of koud waren geworden… HLB Van Daal had besloten lekker vrij uit te gaan spelen en was met elk gescoord puntje blij. Tot 20-20 ging het gelijk op, waarna de tegenstander bedacht dat ze niet voor niets op een doordeweekse avond naar Meerkerk gekomen waren: 22-25.

Vanaf begin 5^e set was het geloof in een overwinning er niet. Bij 4-8 werd er van kant gewisseld en ook daarna kwamen we er niet meer aan te pas: 9-15. Een 2-3 verlies, wat na afloop van de wedstrijd uitgebreid werd geëvalueerd…

Afgelopen zaterdag stond de uitwedstrijd tegen het 2^e damesteam van Next Volley Dordrecht op de planning. Omdat het aantal fitte speelsters op ongeveer één hand was te tellen, het aantal ‘halfjes’ op de ander hand en dames 3 op hetzelfde moment speelde, werd assistent-coach Els voor de zekerheid in de zwart-gele kleuren gehesen.

In onze mooie nieuwe trainingsjasjes werden de spieren opgewarmd. Set 1 ging gelijk op tot aan de 18-18, er werd een kleine voorsprong genomen. Vervolgens poetste Next Volley een paar setpoint weg, maar wisten we de set gelukkig nipt te winnen: 26-28. Set 2 werd besloten gelijk maar een voorsprong te nemen om het slot wat minder spannend te maken… Linde probeerde een aanval te doen op het record van Veronique, dit leverde een mooie voorsprong van 12-20 op. Geen vuiltje aan de lucht zou je denken, maar niets bleek minder waar en Next Volley wist terug te komen tot 23-23 en het ook af te maken: 25-23.

Dit moest beter! In set 3 werd gelukkig ook gelijk weer een voorsprong op het scorebord gezet, dit keer kon we dit vasthouden, een ruime setwinst: 16-25. Het idee was om vooral niet in een 5^e set te belanden, maar in set 4 was het stuivertje wisselen… Dan wij voor, dan zij. Drie kansen hebben we gehad om de wedstrijd af te maken, maar het was Next Volley die de set binnenhaalde: 28-26.

Lichtelijk gefrustreerd werd de 5^e set gestart. Met de vorige wedstrijd in het achterhoofd wisten we dit keer gelukkig wel tot 10-10 bij te blijven en was het mede dankzij de service-druk van Daphne dat we de set wisten te winnen: 11-15.

Gelukkig winst, maar het moet en het kán constanter! Geconcludeerd kan worden dat we goed zijn in het nemen van een voorsprong, maar vooral ook erg goed in het weggeven van een voorsprong en dat we daardoor het einde van de sets vaak te spannend maken…

Komende zaterdag spelen we thuis in De Linde tegen de nummer 1: Roosendaal DS1, dit team heeft nog geen wedstrijd verloren dit seizoen. De Nevobo-app voorspelt een spannende pot volleybal. Een beetje support vanaf de tribune kunnen we dus wel gebruiken.

Bedankt voor de aandacht en tot zaterdag!

In tegenstelling tot de rest van Nederland, kijken de Hanen wel terug op een fantastische wedstrijd. Gespeeld om 19.30 uur op een druilerige vrijdagavond ergens  in donker Vlaardingen.

De eerste wedstrijd met een compleet elftal. Wat zag iedereen er fit en fris uit! En dat na twee uur ploeteren over ’s lands wegen, met ongelukken en files, met afgesloten tunnels en volle bruggen, langs het Luxor en minder bekende zaakjes rondom Rotterdam.

Fijn ook dat Move4U in grote getalen aanwezig was. Zij dachten het (bijna) dozijn Hanen aan te kunnen pakken met 5 studentjes en een pukkelige puber. Coach Teije bracht een zestal fiere Hanen in het veld, die met goed spel, goed van start gaan. In de loop van de eerste set bleek Move4U echter extra spelers te hebben, in de vorm van een scheidsrechter op de bok en een teller (op de tribune!). Het mocht hen niet baten. 21-25

Reden te over om dit zestal te laten staan, maar bovenal om de ‘winning mood’ vast te houden. Dit pakt goed uit. Ondanks het ‘flexibel’ tellen zonder bordje 7 en dankzij een oplettende Jos. 10-25

De derde set wordt de sociale kaart gespeeld en de helft van het team vervangen. Dit heeft onverwacht desastreuze gevolgen. De koude spelers komen niet ‘in de wedstrijd’ en de servicedruk van Move4U krijgt men niet goed verwerkt. Bij de stand 10-1 (of zo) ontstaat er eindelijk wat samenspel wat tot een pass-setup-aanval leidt, maar het is niet overtuigend. Toch wordt er al rommelend nog redelijk gesprokkeld, maar met 25-18 gaat de derde set toch naar Move4U.

In de vierde set is er nog één wissel, maar het momentum is en blijft weg. Pas halverwege de set ontstaat er weer wat vertrouwen in eigen kunnen, maar het gat is ook dan te groot. 25-20

Na druk overleg op de bank wordt de startopstelling van de eerste set weer neergezet. Weer koude spelers in het veld en weer opboksen tegen een achterstand. Maar met vereende krachten weten de Hanen het tij te keren en wordt de vijfde set met 13-15 binnen geworsteld.

Eindelijk, na 26 achtereen verloren wedstrijden is de ban gebroken. De vloek van Heren 2 opgeheven.. de dubieuze cirkel doorbroken…

Echter… de gevolgen van deze winst waren in Meerkerk en omstreken desastreus. H1 en D1 verliezen na jaren winst ineens kansloos hun partijen. Meerkerk 1 verliest van Termei en knokpartijen van dronken droeftoeters ontsieren de Burcht. PAS, PFAS en dictatoriaal aangestuurde rigiditeit bij de belastingdienst ploppen in de openbaarheid. Iedereen wil naar het Malieveld; boeren, bouwvakkers en de (nog resterende) herten uit de Oostvaardersplassen. Van alle kanten krijgt VoMe95 het verzoek om snelle maatregelen om het tij te keren… Nederland staat op slot.

Komende vrijdag zullen we zien of de bijzondere ALV van dinsdagavond de Hanen heeft kunnen overtuigen om terug te gaan in het oude vertrouwde hok. Nederland zou de Hanen dankbaar zijn. Maar ja, het blijven wel een stel f#cking eigenwijze, eigengereide Meerkerkse Hanen. We houden u op de hoogte.

Zaterdag stond er alweer een thuiswedstrijd op de planning. Ditmaal tegen Ledub uit Budel. Na het verlies van vorige week was het tijd om ons te herpakken. Na een goede trainingsweek hadden we er allemaal weer zin in.

De eerste set was een vreemde set. We hadden hard getraind op de blokkering, maar toch wist Ledub ons blok regelmatig te passeren. Ook passend moesten we er duidelijk nog inkomen. Na een service serie van 4 punten van Ledub stonden we 11-16 achter, maar wat bleek… Vakfout. De verkeerde speelster van Ledub had 4x geserveerd. De juiste speelster werd ingewisseld en toen vond de scheidsrechter het wel prima. Maar dat accepteerden wij natuurlijk niet. Anouschka babbelen met de scheids, hij kwam van zijn stoel af, beetje praten en toen ging hij weer terug naar zijn plek. Maar zonder dat de punten werden teruggedraaid. Dus Anouschka weer ff babbelen en toen kwam hij weer van zijn stoel. Na overleg met Ledub gingen er toch vier punten af, 11-12 werd de stand. We kregen een tweede kans, maar we pakten deze niet, het werd uiteindelijk 17-25 voor Ledub.

In de tweede set lag de pass nog niet helemaal goed, maar vooral aan het eind van de set werd het beter. We verdedigden beter en haalden de tactische ballen van de vloer. Het ging nog gelijk op tot 22-22, maar toen ging de knop om en wonnen we de set met 25-23.

In de derde set ging het overall beter. De flow kwam terug, Renate timmerde de balletjes er lekker in, de blokkering werd beter en we hadden meer service druk in petto voor Ledub. Met 25-11 wonnen we deze set gemakkelijk.

We moesten het feestje gaande houden en netjes blijven spelen. Lisan bleef lekker het spel verdelen en Kim kwam er in op de diagonaal voor een betere blokkering. Iedereen heeft weer speelminuten gemaakt en met z’n allen wonnen we ook deze set, 25-22.

Een fijne uitslag na het verlies van vorige week. We hebben ons goed herpakt en gaan vanaf nu weer in een stijgende lijn omhoog met ons niveau.

Volgende week spelen we voor de verandering eens een uit wedstrijd. Om 17:00 uur spelen we in Den Dungen tegen HBL van Daal. We hopen dat onze trouwe supporters met ons meereizen naar Brabant en dat wij weer een hoog niveau kunnen laten zien! Tot dan!