Radiostilte; een toestand waarin men niet spreekt of op een andere manier mededelingen doet.
Vanuit Dames 1 is er in deze rubriek weinig gemeld. Niet door de nederlagen, want 3×2-3=nog steeds 3, ook cryptisch gezien. Maar ook nu kan men terugvallen op de maandelijks column van onvolprezen Cees in Vizier op Volleybal ( www.vizieropvolleybal.nl/volley-meerkerk-v-net-niet-beloond , bericht van 11-02 2019 ) . Als u de moeite neemt leest u een interessante analyse.
Scheidsrechter; 1) Arbiter 2) Bemiddelaar 3) Fluitist 4) Goeman 5) Kamprechter 6) Middelaar 7) Official 8) Ouderman 9) Rechter 10) Referee 11) Scheidrechter 12) Scheidsman 13) Spelleider 14) Sportofficial 15) Umpire 16) Voorman 17) Voorzitter 18) Wedstrijdfunctionaris 19) Wedstrijdleider 20) Wedstrijdleiding
Schrijf op/streep weg wat u wilt bewaren of niet gebruiken. In Nederland is het best lastig om scheidsrechter te zijn. Nederlanders zijn het van nature oneens met iemand die hen wijst op spelregels/afspraken. Jinek, DWDD, Pauw er zijn altijd zaken zoals; “Ik ben het niet met u eens”, “hoe komt u daar nu bij”, “het tegenovergestelde is juist waar” , “ik heb het net niet geraakt” .
Oh nee, deze laatste “oneens zijn”, vind je vooral terug op het volleybalveld.
Gisteren floot ik een wedstrijd met een collega die stijgend is op de volleyballijsten. Hij was tweede en ik was eerste. Ik leerde van hem voornamelijk, dat mijn tolerantie naar onheus gedrag te groot is. Ik vond mijn gele kaart al stevig, maar rood had zeker op zijn plaats geweest en misschien wel rood en geel in één hand. Eén en ander werd al benadrukt door de bevestiging van de speler dat hij rood had verwacht…. Willen we volleybal niet maken zoals voetbal dan zullen we, als speler, coach en scheidsrechter ons gedrag moeten aanpassen. Natuurlijk hoort emotie bij het spel, maar als dit leidt tot onbehoorlijk gedrag dan is het verkeerde emotie.
De gebrekkige kennis aan de veranderende spelregels maakt daar zeker onderdeel van. Onderstaand een deel uit De Handleiding en Instructie Arbitrage
Deze handleiding is bedoeld voor alle officials in de nationale competitie (Topdivisie tot en met 2e divisie) en in de regiocompetities;
9.6 2x spelen. Het gaat hierbij duidelijk over achtereenvolgende aanrakingen tijdens dezelfde
spelactie van de 1e bal. Deze zijn toegestaan, ook als de bal bovenhands met behulp van de
vingers wordt gespeeld. Uitgesproken lang contact ten gevolge van vasthouden of dragen is
dus fout.
9.7 In de geest van het internationale volleybal en om langere rally’s en spectaculaire acties te
stimuleren, moet de scheidsrechter alleen de meest duidelijke overtredingen affluiten. Als een
speler zich niet in een goede positie bevindt op het moment dat hij de bal speelt, moet de
scheidsrechter milder zijn in het beoordelen van het balcontact. Bijvoorbeeld:
a. een spelverdeler rent achter een bal aan of maakt een snelle actie om de bal te bereiken
om nog een set-up te kunnen geven,
b. de spelers moeten achter rennen of een snelle actie maken om de bal te spelen die weg
kaatst via het blok of andere speler,
c. bij het spelen van de 1e bal in de rally mag de bal verschillende delen van het lichaam
raken. In scheidsrechtertekens vertaald: het teken voor “twee keer raken” komt in een
dergelijke situatie niet voor. Het teken voor “vastgehouden bal” kan wel degelijk van
toepassing zijn.
Wat mij opvalt dat is vele betrokkenen geen snars meer begrijpen van beslissingen die genomen worden, vooral omdat niemand de moeite kan/wil nemen om veranderende spelregels te lezen of toe te passen (ook bij scheidsrechters zijn er verschillen).
Het beste wat u als team kan doen is de beslissingen van scheidsrechters accepteren. Waarnemingen zijn toch niet te bediscussiëren en als hij/zij beide teams op dezelfde manier benadert en beoordeelt is er weinig aan de hand. De eerste set is een goed moment om te zien wat voor “scheidsrechtersvlees” men in de kuip heeft.
De handleiding en instructie voor arbitrage kunt u vinden op de site van de Nevobo
