Archives for december 2018

     Wat een verschrikking die vele stops. Winterstop, Carnavalstop nog even en we hebben ook nog een “ik heb even geen zin” stop…

Winterstop, hoezo winterstop?  Definitie volgens Wikipedia; De winterstop is de periode waarin er niet gesport wordt gedurende de koude winterperiode. De term is vooral bekend door het voetbal. Maar ook in andere sporten kennen ze een periode dat er niet gesport wordt. De winterstop is veelal bedoeld om sporters en de sportvelden te sparen.

En wat gaan wij doen

oliebollentoernooien  of   kersttoernooien  ! Ik ben benieuwd wanneer het eerste   toernooi komt? ?

Uw scribent is niet tegen de winterstop, maar wel tegen alle toernooien die tijdens deze stops worden gehouden(en waar men dan aan mee “moet”doen), dat mag duidelijk zijn.

21 december t/m 2 januari een tijd om te evalueren, te genieten van de gegeven rust, op te laden voor de tweede helft, te herstellen van kleine of minder kleine blessures, familie en vrienden en je voor te bereiden op de eerstvolgende training op 3 januari 2019. Afijn de schrijver is van voor 1950 en gaat waarschijnlijk niet met zijn tijd mee ?. Van voor 1950, dat betekent dat dit al minstens de 69ste decemberfeestmaand is.

Het kost dan ook geen enkele moeite om zich te verplaatsen in     Beide alter ego’s zijn zonder meer haalbaar….

Geen volleybal dus……… Nou echt wel. Inventarisatie van aan/afwezigheid tijdens de “vrije” weekenden/Lezen van (achterstallige)VolleyTechno’s (HET vakblad voor de volleybaltrainer > beetje reclame mag)/ nieuwe circuittraining voorbereiden/ nadenken over de 2e seizoenshelft/ 27 december bespreking met de assistent coach (onder genot van).  Maar wel alles vanuit de luie stoel of wandelend met de hond.

Ik wens u allen veel plezier bij all mogelijke oliebollen- en/of kersttoernooien. Ik laat ze heel graag aan mij voorbijgaan.

Vorige week, na het 3-1 verlies in Roosendaal, miste u waarschijnlijk het verslag van uw verslaggever.  Excuus, maar het mistte voor de ogen na de gemiste kans en door een wanprestatie miste het ook aan inspiratie. Nu zou het erg laf zijn om na elke nederlaag geen verslag te schrijven, maar een schrijversblok (een tijdelijk onvermogen van een schrijver of componist om tot schrijven te komen) is weliswaar tijdelijk, maar ook een onvermogen. Het was een erg slechte dag van en voor speelsters, staf en schrijver vorige week.

Velden, het verre Velden, een paar kilometer verder en we spelen in de Duitse competitie. De nummer laatst, maar Roosendaal, vorige week, stond ook (bijna) onderaan. Dan mis je nog twee belangrijke speelsters (Kayleigh, die waarschijnlijk een meniscus blessure heeft opgelopen in Roosendaal, en Judie, die familieverplichtingen had), hoe bereid het team zich voor op de laatste wedstrijd voor de winterstop?

Wel zo;

  en zo       en zo         

maar vooral zo; 

Enige uitleg is nodig; foto 1 > volgt,    foto 2> Handbal video toont de passie, inzet, aanmoedigingen, vreugde,  foto 3> beetje andere voorbereiding op de wedstrijddag, een tussenstop deze keer,  foto 4 > Dit moet dan het resultaat worden; lekker ballen met veel plezier!

Foto 1 > Bent u er al achter?

Het is in Velden nooit een spannende wedstrijd geworden.  De thuisploeg moest wachten op (jeugd)speelsters uit o.a. D1 en speelde in met 5 speelsters. De aanvulling vanuit welk team dan ook zou de thuisploeg echter niet helpen. Superieur spel van Volley Meerkerk ’95 zorgde al snel voor 0-2 (19-25 en 16-25).  De overige twee sets eindigden in 23-25 en 23-25, spannend denkt u? Nee, Dames 1 is geen enkel moment in de problemen geweest, wat slordigheden aan het einde van de set zorgden voor de schriftelijke spanning. 0-4 , vijf punten mee naar Meerkerk en nul voor de thuisploeg!

Foto 1 > 1+2+1+1+1+1+3+1+2+1+0

Na de wedstrijd even vlug kijken hoe “de rest” het heeft gedaan…….. De koploper verliest met 4-0,  De nummer 3 verliest een puntje in de thuiswedstrijd. En nu de winterstop;  WIK 42 punten, Havoc 42 punten, Volley Meerkerk ’95 37 punten, Next Volley Dordrecht 37  punten. Als derde de winterstop in; een goede start voor meer?

Foto 1 >  Dit seizoen had Velden bij elke wedstrijd minstens 1 of meer punten gehaald, een waarschuwing en een uitdaging zo stelde Cees. De 0 hebben wij dan maar toegevoegd.

Dit maal mochten we zelfs op een donderdagavond uitspelen. Uit tegen Barendrecht midden in een woonwijk. Hmm.. Waar zou dit toe leiden als vrijdagavond meestal al lastig is voor ons?

Met foto’s van de watertoren in de hand.
Reden we door het ganse Rotterdamse land.
De tegenstander was toch de nummer 10?
Ha! Die zouden we vast en zeker van een 4-0 verlies voorzien.

Niets bleek deze avond minder waar.
Met een volledige selectie bleek de volle overwinning niet haalbaar.
Meerdere woorden vol ongeloof met dit 3-2 verlies.
Het was geen tijd voor een biertje of een shoarmaschotel, maar voor goed advies

We gaan nu maar stoppen met klagen
Er is verder ook niet veel meer over te zagen
We hadden onze gevoelens met elkaar willen delen
Echter zonder elkaar te vervelen

Ik heb nu al zoveel geschreven
Maar over al het moois van afgelopen wedstrijd en seizoen gezwegen
Waar we strak 4e staan en een mooi seizoen draaien
Moeten we weer even met de koppen bij elkaar en opnieuw gaan zaaien

We moeten nu aan de toekomst denken
Hopen dat deze ons weer veel punten zal schenken
Van het verleden hopen we weer te leren
De verloren punten zullen toch niet meer terugkeren

Al hebben wij voor de top-3 aan punten nu een tekort
We gaan 2019 in met de weet: we doen er alles aan en hebben weer hard getraind en gesport

De gele hesjes werden weer aangetrokken voor de wedstrijd tegen Jola Olympus. Trainer/coach Ko des Bouvrie pakte zijn megafoon alvast en brulde wat leven in de brouwerij binnen de kleedkamers. Er kwamen wat geruchten voorbij dat de bierprijzen in De Linde wederom omhoog zouden gaan. De belastingen op de prijs per liter bier waren natuurlijk al vorstelijk gestegen en hier ontstonden dan ook wat rellen. Eerst de wedstrijd spelen en dan volledig het protest in gaan.

Edwin begon op de spelverdeler positie en kwam wat moeilijk in de wedstrijd. Niks te maken met eigen kunnen, maar de pass bleef hangen of kwam te scherp. De heren vertoonden wat moeite met het spel van de tegenstander, maar maakten het zichzelf ook moeilijk.

De Brakbandjes bleken hier en daar wel wat ballen snoeihard binnen te slaan, maar konden het krachtverschil ook niet overduidelijk op het scorebord krijgen.

Liberjoow had de vorm van zijn leven. Gezien de fysieke klachten moesten er wat paardenmiddelen worden ingenomen. Na de wedstrijd werd hij gevraagd dit voortaan maar standaard te doen.

Pablo & Leon stonden lekker kregen de bal op het midden niet altijd zoals ze zelf hoopten. Ze stonden er echter wel veelvuldig de bal af te blokken.

Joske was passend heel stabiel, maar kon aanvallend het verschil niet maken. In het achterveld wel erg handig en samen met Johan de stofzuigers van het team.

Kees en Wim hadden wat minder speeltijd, maar zullen ongetwijfeld weer nodig zijn komende donderdag in de uitwedstrijd.

Absolute topper van de wedstrijd waren de services van Arne in de 4e set. Als een ware betoger stond hij de (rook)bommen vakkundig tussen de verschenen handhavers te werpen. De totale chaos brak even uit aan de overkant toen hij hier stond. Op een hoger stuk werden zijn acties professioneel opgenomen, terwijl de achterban ondertussen luidkeels Arnieeeee stond te zingen.

Geen denderende wedstrijd dus, waarin overigens wel met 4-0 gewonnen werd. Als gekken stormden de gele hesjes naar de bar toe. Megafoons en spandoeken kwamen reeds uit de sporttassen. Eenmaal aangekomen stond de barman vreemd toe te kijken. Op de vraag naar een biertje werd de normale prijs genoemd. Yes, ook hier hadden we het met minimale inspanning voor elkaar!

Een doordeweekse wedstrijd voor dames 2, de inhaalwedstrijd tegen RVC/Libanon’50 DS 1. Een tegenstander die we nog niet eerder zijn tegengekomen in de regiodivisie, maar die het zeker niet onverdienstelijk doen met een 4^e plaats op de ranglijst. Gelukkig speelde we wel gewoon thuis in De Linde, want met uit-spelen hebben we doordeweeks tot nog toe niet de beste ervaring.

In set 1 werd serverend de toon direct gezet door Christina, binnen no-time stond er 9-1 op het scorebord. Kirsten deed daar nog een schepje bovenop en de royale voorsprong werd niet meer uit handen gegeven: 25-12

Set 2 begon iets minder overtuigend, tot 9-9 ging het gelijk op. Vervolgens was het Lia die aan serve niet te stoppen was. De tegenstander probeerde met een time-out en wissel de reeks te doorbreken, maar met 10 punten op rij stond het zo 20-9. Wederom setwinst: 25-18

Een heel ander verhaal was het in set 3, ja die beruchte 3^e ja. Bij 4-4 nam RVC/Libanon het voortouw, serveerde er vrolijk op los en ging beter spelen. Wij bakten er niets van: 11-25

Besloten werd dat vier sets genoeg zijn voor een donderdagavond en met weer een aantal mooie service-series werd de set binnengehaald: 25-18. Een prima 3-1 overwinning! Nu nog eens goed bedenken hoe we voortaan die 3^e set ook gewoon pakken.

Aanstaande zaterdag weer een thuiswedstrijd, ‘oude bekende’ ODI DS 1 (ja, die ja) komt op bezoek. De nummer 1 tegen de nummer 2… zal de video-analyse het winnen van het papieren archief van Ruud?

Bijzijn, meemaken, beleven? Tot zaterdag.

Veel, heel veel!

Wat een wedstrijd! Wat een rally’s! Vraag het maar aan de aanwezigen op de volle tribunes…

De strijd tussen de nummers 3 en 4 van de ranglijst werd ongekend spannend. Met de nadruk op werd want na de eerste twee sets leek het er niet op dat de gasten uit Dordrecht een puntje zouden meenemen uit “De Linde”. Weliswaar ging de eerste set redelijk gelijk op, maar de “big points” waren duidelijk voor de thuisploeg! De tweede set was met dezelfde cijfers (25-20) voor Volley Meerkerk ’95, maar in deze set was het verschil steeds 5 of 6 punten en leek er geen vuiltje aan de lucht.

De derde set, niets aan de hand…… 10-6 voor, 18-14 voor en daarna werd er zand gestrooid in de Meerkerkse machine. Van 18-14 stoomde Next Volley door naar een verdiende 20-25.  Oké 2-1 niets aan de hand, dan gaan we voor de 4 punten. Dat bleek absoluut niet mogelijk, in de vierde set had de thuisploeg niets te vertellen, het zand was nog niet verwijderd. De hele set 6/7/8/9 punten achter. Coach Wim pikte nog een gele kaart op omdat hij te nadrukkelijk liet blijken het niet eens te zijn met een paar beslissingen van de scheidsrechter en in te korte tijd stond het 2-2 in sets (16-25).

Het zal toch niet? Nou bijna wel, met de nadruk op bijna! Was het bij de wisseling van speelhelft nog redelijk gelijk (7-8 voor Next Volley), na 9-11 en 12-14 was het nagenoeg zeker dat de gasten de winst mee naar huis zouden nemen. Maar daar was de Meerkerkse Waard waarop niet gerekend was. Een foutieve serve aan Dordtse kant zorgde voor 13-14 en met 3 maal behoud van eigen serve staat het dan ineens 16-14 en is de 3-2 winst binnen.

Een prachtige (thuis)wedstrijd, de laatste van 2018. Nog tweemaal uit (8 december Roosendaal en 15 december Velden) en dan volgt de winterstop. Vermeldenswaard is ook dat de nummer 1 van de ranglijst (Havoc) thuis een puntje laat liggen tegen de nummer 7 en dat de nummer 2 (WIK) thuis een puntje laat liggen tegen de nummer laatst. Hierdoor verliezen onze dames maar 1 puntje op deze beide ploegen en lopen door de 3-2 winst een puntje uit op de nummer 4.

Heerlijk om weer thuis te spelen tegen Haaften. Eerder al gewonnen met 3-1 en dit maal zeker van plan om er 4-0 van te maken. Het spel werd alvast klaargezet en we zou zouden er natuurlijk een waar feestje van maken met Party & Ko.

Ko begon alvast druk zijn strijdplan uit te tekenen. Zonder iets te zeggen liet hij dit plan zien aan de manschappen , maar ze leken het nog niet helemaal te begrijpen:

Volleybal, kindje, blij uhm… We moet gewoon gaan Volleyballen? Ja, dat leek inderdaad de bedoeling. Edwin stond de ballen lekker naar de buiten te spelen, maar hier werden we toch wat te vaak opgewacht door de nummer 3. Opnieuw een tekening, maar spelen en een tekening lezen wordt toch lastig. Vandaar dat Ko maar een plaatje opzocht wat tot de verbeelding spreekt:

Meer gebruik maken van de lengte en Ko tikte op zijn neus. Pffieuw net op tijd het tij gekeerd en er werd gewonnen met 25-23.

De tekeningen werkte niet zo, dus Ko dacht maar meer op een beschrijvende manier te moeten gaan uitleggen. Echter moesten de spelers zelf de invulling geven en het woord raden wat Ko beschreef. Een soort van het Verboden woord. Ko: Je mag tijdens een wedstrijd nooit…? Als je wil stijgen op de ranglijst mag je deze set niet…? Tegen Sliedrecht heb je…? De vraagtekens werden groter en groter, maar het spelletje en de tijd bleven lopen. De set werd uiteindelijk verloren.

Okay het verboden woord werkt niet, dus misschien moet ik maar gewoon de vraag stellen waarop maar 1 antwoord mogelijk is dacht Ko. Quiz time. Thijs zag de bal op zich afkomen en Ko riep luid: wat moet je nu doen? Passen Ko! En zo geschiedde het. Op elke vraag kwamen de juiste antwoorden ineens terug en men wist Haaften onder de duim te houden. Set 3 werd wederom met 25-20 gewonnen.

De 4e set zat onze trainer/coach rustig op de bank. Het liep en het werkte. Met wat gebaren bleven de spelers op de been. Gingen Ko zijn handen omhoog? Dan moest je blocken. Wees zijn vinger achter je? Dan moest je terugschuiven. Werd Ko ietwat onrustig met slagbewegingen? Dan moest je hard binnen slaan. Helder! Zo werd ook de 4e set uiteindelijk bijgeschreven met 25-16.

4 punten in de wedstrijd was niet echt hetgeen waar op gehoopt was, dus er zullen wat oefen avonden georganiseerd worden. Hetzij om de volgende keer beter te zijn in alle segmenten met Party en Ko, maar anders zeker om alvast wat meer te wennen aan de duidelijke omschrijvingen van Ko die we niet lijken te snappen.

Zoals gezegd was het billen knijpen voor MB de afgelopen weken. Winst na winst werd aan de zegekar geregen, maar voor een groot deel waren ze natuurlijk ook afhankelijk van de nummer 2. Toen ze afgelopen week al punten lieten liggen begon de hoop te groeien.

Vandaag lieten ze wederom punten liggen, waardoor de meiden zonder te spelen kampioen werden. Een droom kwam uit en het fel begeerde kampioenschap was binnen. Felicitaties aan mijn adres kwamen van alle kanten binnen, maar ik weigerde het kampioenschap op mijn conto te schrijven. Waarom?

De beschrijving van trainer volgens Wikipedia (een hele betrouwbare bron):

De trainer helpt zijn trainee (of zijn groep trainees in geval van teamsport) bij het bereiken en behouden van een optimale conditie (maximale prestaties). Daartoe ontwerpt de trainer een specifiek trainingsprogramma, dat kan bestaan uit oefeningen, een dieet, een verandering in het gedrag van zijn trainee of een combinatie daarvan. De trainer moet zich dus verdiepen in zijn trainee, om te kunnen bepalen welke methode voor zijn trainee het meeste effect heeft.

De groep:

Chantal:
Een bezig baasje en veel bezig met volleybal. Zeker een must-have voor een trainer. Denkt in alles mee en is alert op alles wat mis kan gaan rondom volleybal. Erg gegroeid in slim spelen.

Zoë:
Iemand die niet weg te slaan is van de velden. Last van een blessure, maar laat zich gewoonweg niet kennen en met alle hulp blijft ze op de been. Qua doorzettingsvermogen iemand waarvan veel mensen, ook binnen onze vereniging iets kunnen leren.

Aliza:
Een sterke speelster en heeft al een aantal keer meegetraind met D1. Speelt erg makkelijk, maar kan soms ietwat zenuwachtig zijn. Erg gegroeid in dit laatste waardoor ze steeds stabieler wordt in haar spel.

Thirza:
Je hebt speelster die het gewoonweg makkelijk kunnen en je hebt speelsters die gewoonweg kneiterhard werken.
Dit laatste heeft Thirza. In een half seizoen staat ze bovenhands te serveren en krijgt ze het passend en aanvallen steeds beter onder controle.

Merel:
Iemand die aan het begin van het seizoen zei niet bovenhands te kunnen serveren. Nu een half seizoen verder hebben we deze fabel al de wereld uit. Erg gegroeid in felheid aan het net. Een te scherpe bal op de netrand wordt altijd vakkundig door haar naar de grond geduwd.

Amber:
Naar mijn inzien een van de grote verassingen van dit seizoen. Vorig seizoen weinig bovenhands gespeeld en dit seizoen door mij gebombardeerd tot spelverdeler. Een gevoel, wat erg goed uitpakt. Gaat voor elke bal en groeit elke week in slimheid en het daadwerkelijk bereiken van zowel buiten, midden als diagonaal.

Jeanne:
Een Stuij is in mijn hoofd gewoon een Stuij. Een midden die altijd goedlachs is, maar zeker kneiterhard wil werken. Met de blokoefeningen met de geslagen bal is er altijd de angst dat ik de bal midden in mijn gezicht ga krijgen. Dit is haar overigens al meerdere keren gelukt. Blokkerend, zoals in de familie bekend, een erg stabiele factor binnen het team.

Senne:
Eerder al gesproken over de harde werkers en de makkelijke speelsters. Senne is een makkelijke speelster, maar ze moest erg wennen aan de diagonaal positie. In het begin kwamen hier natuurlijk ook wat minder ballen, maar nu na wat persoonlijke trainingen met SV en Dia begint dit te lopen. Serverend, nu het wat meer gecontroleerd gaat, altijd een genot om te zien als trainer.

Bovenstaande groei is mogelijk gemaakt door een trainer, waarbij het klimaat en de oefenstof wordt voorzien door.. Speelsters moeten dit echter aangrijpen, werken met feedback en vooral om kunnen gaan met een extraverte trainer. Daarom de felicitaties aan de meiden i.p.v. de trainer, omdat de meiden de kans aangrepen om te groeien.