Archives for november 2018

Ruim 2 miljoen Nederlanders hebben last van rug- en nekklachten. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van de Nederlandse Volleybal Bond (NeVoBo). De cijfers gaan over het jaar 2017 en zijn afkomstig van volleybalverenigingen door het hele land. Daar worden mensen met dergelijke klachten vaak als eerste gespot, voordat zij een behandeling ondergaan. Volgens de NeVoBo is het percentage mensen met nek- en rugpijn nog nooit zo hoog geweest. De reden? We zitten veel te veel.

“Mensen zijn niet gemaakt om te zitten, maar om te bewegen”, aldus de Haan, een willekeurige speler bij een willekeurig team bij een willekeurig volleybalvereniging. “We zien het iedere wedstrijd weer gebeuren; volleyballers die massaal – en vaak al op jonge leeftijd – uren achtereen in starre houdingen zitten of hangen op de reservebank. De jongeren met hun gsm of laptop, de ouderen suf en duf voor zich uitkijkend naar de (wederom saaie; red.) wedstrijd. Dat is funest voor je wervelkolom.”

Verschillen
Opvallend is dat het aantal volleyballers met nek- en rugklachten per dag van de week en zelfs per uur sterk verschilt. In de weekenden en met name de zaterdag heeft bijvoorbeeld zo’n 55 procent van een willekeurig team (H2; red.) bij een willekeurig volleybalvereniging (VoMe’95; red.) , last van dit soort ongemakken, terwijl op een woensdag het percentage rond de 7 procent schommelt. Op donderdagen rond 19.00 uur is het weer wat hoger, net als de maandagavond na 21.00 uur. Dan heeft 26,2 procent last van de rug of nek. Daarnaast is er ook een verschil te zien als we kijken naar de verschillende posities. In totaal heeft 100 procent van alle spelverdelers dit soort klachten, tegenover 18 procent van de Passer-lopers. Wat weer heel vreemd is want die laatsten zitten gemiddeld even veel op de bank als de spelverdelers. Alhoewel die individueel gezien weer zeer grote verschillen kennen. Middenspelers komen in de statistieken niet voor (die hebben geen ruggengraat; red.).

Wat te doen tegen nek- en rugpijn?
Heeft u ook nek- en rugklachten en wil u hier graag vanaf? Dan kunt u natuurlijk naar de huisarts gaan, maar u kunt ook proberen om meer te bewegen. Volwassenen moeten per week minimaal 2,5 uur matig bewegen; hierbij kunt u denken aan flink trainen of klussen in huis. Deze 2,5 uur is eigenlijk nog niet genoeg. Daarom is het ook belangrijk om in de resterende tijd regelmatig van de bank te komen en bijvoorbeeld een stukje te lopen. Dit kan tijdens een wedstrijd makkelijk in het ballenhok of achter de reclameborden. Ook kunt u spierversterkende oefeningen doen. Denk hierbij aan het actief bewegen van het hoofd bij het nuttigen van een kipbonk of een drankje aan de bar.

De NeVoBo overweegt inmiddels om bij meer dan twee bankspelers, extra spelers actief aan de wedstrijd deel te laten nemen. Dat zou betekenen dat er bijvoorbeeld een extra blokkeerder bij komt of dat er met 7 man gepasst kan worden bij een lastige service. Of deze regel dit seizoen nog wordt doorgevoerd hangt af van het hoogste beslisorgaan van de NeVoBo. Die zitten echter nog in vergadering!

Wederom een duel op de zaterdag, terwijl wij toch echt voor een doordeweekse competitie hebben ingeschreven. En ook nu ging de Hanen-app weer los:

• Wie had dit keer de beste reden om er niet bij te kunnen/willen zijn.
• Wie had zich het eerste afgemeld?
• En was die reden nou echt legitiem?

Zelfs het gebruik van één digitaal overzicht (er blijken er trouwens meerdere in omloop te zijn; red.) bracht geen verbetering. Ondanks dat er al vijf Hanen op afwezig stonden, werd er aan de lopende band afgezegd. Drie inhuurkrachten werden op de zeer late woensdagavond bereid gevonden mee te gaan en direct vastgelegd. Maar donderdagmiddag begon het bijdraaien al, wat overigens weinig verbetering bracht. Een grijze oude man werd opgeroepen om op jonge kindjes te passen. De deelname aan een familie-uitje werd gecancelled (met oorlog in huis tot gevolg; red.). En ingehuurde klussers en ZZP-ers werden aangespoord om nog harder te werken aan kabels en leidingen, terwijl de toezichthouder ging volleyballen… Dit alles had tot gevolg dat de opgeroepen invallers weer werden afgezegd en we uiteindelijk met 9 man in ‘de Basis’ konden beginnen.

ECHTER: Omdat Arjan er weer bij was (zijn huis is klaar en gezellig; red.), vertrok Arjan toch maar naar Limburg voor het familie-uitje, zodat ook hij het in zijn huis gezellig kon houden. Jos bleef Jos, maar Gerard niet. Hij veranderde spontaan in een eersteklas Passende en Aanvallend Bijzonder Linke Opkikker. Jan (zere rug; red.) en Wim (stijve rug; red.) nemen plaats op de bank en zo stonden er uiteindelijk gewoon zes in het veld. Alle posities ingevuld en eenieder zelfs op zijn eigen vertrouwde plekkie. Kortom de Hanen zijn klaar voor de strijd!

De rijkgekleurde reclameborden aan de wand en een temperatuur van een bovenwinds eiland, zorgden voor een heerlijk exotisch tintje. De zwevende vloer voelde aan als een wit zandstrand en ook de bal deed mee en deinde als een vlieger in de warme wind. Dit alles zorgde bij onze Hanen voor een very slow start. Te veel werd er genoten van de zomerse omgeving met strakke dames en swingende muziek op de achtergrond, terwijl wij ondertussen links en rechts gepasseerd werden door harde aanvallen van Sliedrecht Sport 8. Het donkere dak en de felle LED-lampen zorgden plotsklaps voor donder en bliksem en deden de Hanen opschrikken uit hun zwoele dagdroom. Tsja en dan sta je gewoon weer met 1-0 achter.

De tweede set, met zon tegen en de wind van voren werd moeizaam gestart. Het foutenfestijn bij de service werd echter met hard werken omgezet naar een degelijke voorsprong. De pass was constant en zelfs redelijk rechts. De middenaanvallers werden af en toe gevonden en …. René ging ook door zijn rug. De stijve rug van Wim kwam erin en alsnog ging het gelijk op. We schakelden door !!! … en pakten de set met 23-25!

Ook de derde set verliep redelijk voortvarend voor onze Hanen, waardoor we zomaar ineens met 20-21 voor stonden. Een luxepositie waar je van schrikt en pas na 4 punten weer van hersteld bent. Gelukkig waren het onze punten en was deze set met 20-25 voor onze Hanen. Voor de eerste keer in 1½ seizoen stonden we voor in sets!

Tijdens de veldwisseling:
Anthon gaat het nog?, vraagt Jan. ‘Natuurlijk’ (anders moet ik eruit en dat doe ik echt niet vrijwillig; red.). En daarmee is deze korte vocale onderbreking tussen de spelverdelers ook weer achter de rug. Jan blijft op de bank en Anthon strompelt het veld weer in.

Set vier moet dus ook maar voor ons zijn, want een vijfsetter dat trekken we echt niet op onze leeftijd, met onze stijve, pijnlijke, stramme en geblesseerde ruggen. Helaas dacht de Sliedrecht 8 daar ook zo over. Zo schommelden we vrolijk op de deining van het publiek om elkaar heen, met dan weer een puntje voor en dan weer twee puntjes achter. Helaas was dat laatste ook de eindstand van de vierde set. Met 25-23 kwam hij dan toch echt…. De vijfde set.

De op iets hoger niveau uitkomende dames van Sliedrecht 1 en de bijbehorende groupies, ballenmeisjes, mini van de week en zaalwachten begonnen al wat onrustig heen en weer te lopen en met nog meer reclameborden zelfs het veld op te lopen. De ruggen werden gerecht (voor zover mo gelijk; red.) en ‘gelukkig’ konden we de vijfde set toch nog lijdzaam afronden. Met 15-12 was een winst ons nog niet gegund en toch verdubbelde onze score wederom. Van 2 naar 4 hele punten. Dat moest gevierd worden.

Maar het geld groeit niet op onze rug en snel verdwenen alle (inhuur-)Hanen uit de Basis. Zelfs een Blauwe IJsbeer of een portie kipbonken in de Linde zat er niet meer in. Dan maar gezellig naar huis om bij te komen voor de buis.

Woensdag zetten we Vridos met de rug tegen de muur. En gaan we er vanuit dat we wederom ons puntenaantal op de ranglijst verdubbelen.

Tot dan?

U heeft, naast het verslag van de wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen VC Volt, ook het verslag van de verliespartij tegen Voltena Dames 2 nog van ons te goed. Of we alleen maar schrijven als we winnen? Nee hoor, de oorzaak was een kleine miscommunicatie tussen de twee verslaggevers uit ons team 😉

We blikken dus eerst even kort terug op de wedstrijd van zaterdag 17 november. Vroeg in de middag speelden we in Nieuwendijk de kraker tussen de nummer twee (wij) en drie van de Derde Divisie A. Op papier een spannende pot en ook in de praktijk bleek al snel dat we aan elkaar gewaagd waren. Helaas waren wij niet in goede doen. Of het door het vroege tijdstip kwam, of door de verbrande tosti’s weten we niet, maar de foutenlast was veel en veel te hoog. De hele wedstrijd liepen we achter de feiten aan en kun je meer spreken over vechtvolleybal, dan over ons fijne eigen spelletje. Voltena nam de gehele wedstrijd knap de leiding en maakte gretig gebruik van ons mindere spel. Ze wonnen de eerste set met 25-22 en ook de tweede set, na een spannend slotakkoord, won Voltena: 27-25. Ruud bleef ons vertellen dat we moesten blijven knokken met onze koppies omhoog. Gelukkig werden we daar in de derde set voor beloond. Het spel was nog steeds niet best en de foutenlast bleef hoog, maar toch was het nipt genoeg voor de setwinst: 28-30! Helaas lukte het ons niet om er een vijfde set van te maken, want ook de vierde ging verloren: 25-23.

Op donderdag werd er wederom hard gelachen, hard getraind en (veel te lang) nagepraat aan de bar. Gelukkig konden de meesten op vrijdag een uurtje langer in bed blijven liggen en was het ook op zaterdag mogelijk om uit te slapen. In tegenstelling tot het vroege programma van vorige week zaterdag, was het deze keer namelijk wel erg laat voordat we in actie moesten komen.

Geeuwend en helemaal ingekakt, druppelden we de kantine binnen, waar we een warm welkom kregen van de aardige barman. Zodra de salades en tosti’s (deze keer niet verbrand) genuttigd waren, verplaatsen we ons naar een heerlijk warme kleedkamer waar we ons op het gemakje klaarmaakten voor de wedstrijd. Lukten het ons om die heerlijk relaxte sfeer, om te zetten naar de energie en kracht die we nodig hebben tegen Volt?

Het antwoord op die vraag is JA! Gelukkig wel. Om 19.00 uur klonk het fluitsignaal en waren wij degene die de geel/blauwe bal in het spel brachten. We begonnen erg goed aan de wedstrijd. De serve verliep zoals we dat zo goed kunnen, de pass lag prachtig aan het net en er werd door alle aanvalster vanuit verschillende hoeken gescoord. Binnen no time stond er 19-25 op het scorenbord en ook in set twee stoomden we lekker door met een gevarieerd en zeer overtuigend spelletje. Het publiek werd stiller en de aanvoerdster van Volt werd bozer en gefrustreerder en zakte, samen met haar team, steeds verder weg. Lynn, die weer eens met ons mee was (topper!) zorgde met een goede invalbeurt mede voor de setwinst: het werd 11-25.

En nu die gevreesde derde set. Lange tijd waren we aan elkaar gewaagd en ging de score heen en weer. Wij maakten helaas iets meer foutjes dan in de vorige set en de aanvoerdster van Volt deed er nog een schepje bovenop. Zeuren tegen ons, zeuren tegen de scheids en ondertussen scoorden ze hier en daar belangrijke punten. De scheidsrechters lieten zich door haar onsportieve gedrag en het publiek wat achter haar ging staan, gelukkig niet van de wijs brengen en floten een puike wedstrijd! Helaas lieten wij de kans om de wedstrijd op slot te gooien liggen en won Volt: 25-23.

Dan die vierde maar weer. Al snel werd duidelijk dat Volt het niet kon opbrengen om dezelfde tegenstand te bieden als in set 3. Wij bleven lekker serveren, snoeihard aanvallen en ook blokkerend waren we ijzersterk. Met een enorme voorsprong op het scorebord, kregen we nog een serie tegen, maar ruim op tijd waren we weer bij de les: 18-25 en de vier punten gingen snel de tas in, mee naar Meerkerk. Dat was een lekker potje volleybal!

Hopelijk kunnen we deze lijn doortrekken naar as donderdag. We halen dan om 20.30 uur een wedstrijd in tegen Libanon, gewoon in de Linde. Tot dan!

     of                               ?

Natuurlijk klopt bovenstaand beeld deels. Wat doet een coaching-staf tijdens een vrij weekend? Bierproeverij/lui op de bank. Niet moeilijk te raden wie wat heeft gedaan (mocht u het niet weten > het buikje is een tip).  Maar dat is lang niet alles. Mocht de domme gedachte ontstaan dat een volleybalvrijweekend ook volleybalvrijvangedachtenendoen is, dan ontstaat een verkeerd beeld.

Op zaterdag was de communicatie ongeveer deze; Lange app van de ene naar de andere met als antwoord; “Ik ben onaanspreekbaar. Zit in de bierproeverij….” Waarop de ander besloot om (overigens gesteund door de aanvoerster van ons team) maar zelf naar de wedstrijd Taurus – WIK te gaan. Een leerzaam moment met in gedachten een tactisch concept om deze tegenstanders in de return te kunnen verslaan.  Een zeer nuttige besteding van deze volleybalvrijevolleybalzaterdag. Overigens zal de andere deel van de coaching staf hetzelfde gedachte hebben van zijn bezigheden 😉 .

De volleybalvrijevolleybalzondag werd een

 verkeer zondag tussen     

Geen uren hoor maar wel lekker over volleybal en de ontwikkelingen binnen het team appen, met tips, gedachten, conclusies en meer.

Een conclusie is dat we erg blij zijn met het team, dat er nog werk te doen is, dat we de kans hebben dit seizoen hoog te eindigen, dat we daarvoor alleen maar ons normale niveau hoeven te halen (en soms een beetje meer), dat we daar wel voor moeten werken (lees trainen), dat Jan, Cees, Wim en de Speelsters dat graag willen doen en de trouwe supporters het resultaat willen laten zien van hun inzet en arbeid. Derde plaats, het ziet er goed uit, maar we zijn pas op een derde deel van de competitie. Zaterdag komt u toch ook naar dit team?! ;

Een off-day. Zo’n dag dat moe uit de auto stapt eenmaal aangekomen bij de sporthal. In de kantine staat te bedenken wat je ook alweer precies moest doen ( terwijl dat de andere wedstrijddagen moeiteloos op routine volbracht wordt). Zo’n dag dat je er tegen op ziet om punten gaan pakken. De vieze kleding van de vorige wedstrijd vind je nog terug in de kledingtas. Zo’n dag dat je maar niet bedacht kunt krijgen hoe het spel gespeeld moet gaan worden, je doelloos voor je uit staart en toch je veters maar alvast strikt i.p.v. jezelf opwinden om een goede wedstrijd te gaan spelen.

Zo’n dag. Herkenbaar? Inmiddels weten we wat zo’n dag betekent: gemakzucht en te weinig werklust. Of te wel; te weinig momenten echt ons onszelf ingebeeld dat er een overwinning te halen valt. Meerdere keren overvalt ons dat dan toch weer.

Waarom hebben we onze inzet ondergeschikt gemaakt tegen de servicekannonen van Sliedrecht 6?

En als we heel eerlijk zijn, was het ditmaal helaas onze servicepass ten op zichtte van een serve met druk, die ons deed opbreken. En er zit ook een beetje overmoed bij, op het moment zelf denken we er wel zin in te hebben, en dat is ook zo. Maar als we vervolgens ‘vergeten’ ook expliciet een moment van bezinning te hebben, blijken ook de reserves reeds te zijn aangesproken.

Maar goed, het leed is geschied, dus het is tijd voor:

Omgaan met een een 4-0 verlies tegen Sliedrecht

Verliezen tegen Sliedrecht voor dummies:

• Allereerst erkennen we het feit dat we verloren hebben en accepteren we dit van onszelf.
• We gunnen onszelf een biertje, hapje en overige drankjes om het verlies te verdringen.
• We gaan wederom veel te laat naar bed toe.
• Woensdag luisteren we wederom naar Ko hoe dit allemaal voorkomen had kunnen worden.
• We maken volgende week zaterdag 1 december een pasta maaltijd klaar.
• Zaterdag 1 december melden we ons wederom in sporthal De Linde.

Volgende week zaterdag is er een nieuwe wedstrijd, starten we gewoon opnieuw en ziet de wedstrijd er weer heel anders uit.

Meiden B heeft afgelopen weekend zonder te spelen weer een reuzenstap gezet richting het kampioenschap.

Naaste belager Volley2B heeft dure punten gemorst tegen AVVA, waardoor ze nu alles met 4-0 moeten winnen om boven onze meiden te eindigen. Zaterdag 1 december speelt Volley2B tegen de nummer 4 Next Volley. Alles slechter dan een 3-1 overwinning zorgt ervoor dat meiden B zonder te spelen kampioen gaat worden.

We houden u op de hoogte en ontvangen u graag 8 december in sporthal De Linde.

We hoopten op een vijfsetter omdat we dan wellicht een uur zouden spelen.
We hoopten op een vijfsetter, omdat we dan allemaal geserveerd zouden hebben.
We hoopten op een vijfsetter om weer eens een mooi verslag te kunnen schrijven.
Arjan D. ging uit van een vijfsetter omdat hij weer meespeelt.
Helaas ontbraken Jos (ging naar de aankomst van Sint en Pieten), Mark (was wellicht  Zwarte Piet) en Rob (was mogelijk Sinterklaas).
En ook WIK werkte niet mee. Hieronder het verslag van een zaterdagmiddag die eindigde in 4-0, net geen vijfsetter!

Kleedkameronderzoek De Reiger

Vorige week vraagtekens, nu uitroeptekens.

Na de 1-3 overwinning in Capelle Aan Den IJssel zijn de uitroeptekens wel op zijn plaats. Met een (goede) stand-in libero (Veronique verving Margreet, die door verdrietige familie-omstandigheden er niet meteen bij kon zijn) werd de eerste set nog dom en knullig cadeau gedaan aan de thuisploeg (17 november Sinterklaas komt in het land ?) want ondanks 18-22 en 22-24  met twee tactische wissels om blok en verdediging te versterken werd de set met 26-24 verloren.

Het resultaat van deze teleurstelling? Geen ingezakt team, geen lamlendigheid maar

Ondanks het alles-of-niets spelletje van VCN, met poging tot veel serve-druk liet onze ploeg duidelijk merken wie de rest van de wedstrijd de sterkste was.  Ook de serve druk aan Meerkerkse zijde werd opgevoerd en met maar liefst 36 (in)directe serve-punten, van de 75 te scoren punten, was de strijd snel beslecht.

In de tweede set stribbelde de thuisploeg nog iets tegen en nam zelfs brutaal een 12-10 voorsprong, maar op 16-21 was de weerstand gebroken en stoomde de nummer drie van de ranglijst door naar 20-25. De derde en vierde set werden een duidelijke 2 x 16-25, waardoor de

eindstand op het scorebord stond.

De nummers 1 t/m 4 op de ranglijst beginnen zich wat af te scheiden van de overige teams.  Over twee weken (komend weekend speelt ons eerste damesteam niet) komt de nummer vier (Next Volley Dordrecht D1) naar Meerkerk (de nummer 3).

Een spannend affiche en natuurlijk “moet” u daarbij zijn, dus

Zaterdag 1 december 17.45 De Linde Meerkerk

         VS         

Kosten nog moeite werden gespaard om de Meerkerkers uit de tent te lokken. Zowel dames 3 als heren 1 werden uitgedaagd om de naar de Burcht af te reizen en te strijden met de plaatselijke manschappen. De belegering van de burcht was reeds gestart toen de heren aankwamen in Haaften..

Dames 3 stond in het voorprogramma, maar moest uiteindelijk de winst laten aan de verdedigende partij. Getergd door dit eerste verlies moest en zou er scherper moeten worden gestart door de heren.

De burcht werd voor het eerst gedocumenteerd in het jaar 2014. Een eerste verovering van de burcht in 2017 door Meerkerk wordt door deskundigen in twijfel getrokken of afgewezen. De burchtvoogden van Haaften behoorden in de 21e eeuw echter tot zeer beruchte en gewelddadige roofridders. Daarom werd in 2018 de hulp van koning Ko I ingeschakeld, die de burcht in een vier fasen plan moest laten verbranden. De roofridders van Haaften moesten na de provocatie bestreden worden.

Vanaf 19:00 kregen de geelzwarten de burcht in handen Een snelle verovering van de buitenmuur had moeten volgen, maar niets bleek minder waar. De aanval was zwak en zonder overtuiging, waardoor de roofridders van Haaften met gemak overeind bleven. Een dubbele ringmuur omsloot de burcht het binnenhof van de hoofdburcht, waardoor de eerste aanval met gemak werd afgeslagen.

Nadat Ko I in het 2e beleg nog steeds geloofde in de manschappen, verschansten de roofridders zich in de burcht. Pas na lange, moeizame belegering deden de roofridders afstand van de voorburcht. Hiermee werd een nieuwe bestorming en mogelijke verwoesting van de burcht hopelijk voorkomen, maar de geelzwarten bleken hongerig naar meer.

In het 3e beleg raakte de burcht in verval toen de kosten de baten begonnen te overtreffen. De resten werden tijdens de Zederikse Successieoorlog opgeblazen. Met name meesterbreinen De Leeuw en de Van Der Veen wisten succesvol meerdere bommen te plaatsen.

Tijdens het 4e beleg hadden de roofridders het eigenlijk reeds opgegeven. Enkele ruines stonden nog, maar veel was er niet meer voor om te streden. Met name aan de buitenzijden van de burcht liet men steken vallen. De kanonnen bleven achter elkaar klinken en de geelzwarten wist een mooie overwinning binnen te halen.

Het slechte begin liet nog veel ruimte voor verbetering, maar de burcht in Haaften is ingenomen. Tegenwoordig huisvest het burchtcomplex een museum met een grote verzameling historische wapens, wapenuitrustingen, jachttrofeeën en meubels. Een terugblik op vervlogen historische hoogtijdagen.

Meiden B staat momenteel op eenzame hoogte in de poule. Met 29 punten uit 6 wedstrijden mochten de meiden starten tegen Hou Stand uit Rotterdam. De meiden waren erg gemotiveerd, mede door het punt wat ze thuis hadden ingeleverd, om hier de volle 5 punten mee naar huis te nemen.

Hou Stand begon met 5 meiden, omdat een speelster zich in het begin al blesseerde. De eerste set wist men hier aardig gebruik van te maken. Chantal en Amber stonden alles vrolijk in te serveren en hielden de tegenstander ver van scoren. Tegelijkertijd was het Senne die meerdere punten wist te scoren vanuit de diagonaal. De troef begint eindelijk te werken, waardoor er nu echt met 3 aanvalsters kan worden gespeeld. Een 25-10 uitslag was dan ook meer dan terecht.

De 2e set werd er wat stroever gestart. Een sterke serveerster van Hou Stand legde veel druk op het team, waardoor het e.e.a. omzetten niet te vermijden was. De meiden pakten dit goed op en herstelden. Aliza bracht het team terug met een sterke service serie en vervolgens bleven Thirza en Merel scherp op het punten maken. De 25-20 stond dan ook terecht op het bord na de 2e set.

Set 3 was er een om niet te vergeten. De meiden zakten erg ver in na wederom een service serie, maar ook na het telkens terug ontvangen van de 2e of zelf 1e bal. Zelf het spel maken blijft soms lastig in deze poule met de klasse van deze meiden. De coach riep ze nog maar eens terug voor een time-out en gaf ze het advies om de set slim binnen te slepen. Precies wat er gebeurde in combinatie met een servicereeks van Senne, waardoor de 3e set binnen was.

In de laatste set kwam de ware klasse weer naar voren. Chantal scoorde makkelijk op de diagonaal. Merel en Aliza waren scherp bij het net en elke bal die op het net rand vielen, werden gelijk afgedrukt aan de kant van de tegenstanders. Amber begon de 3 maar eens aan te spelen en ook dit viel goed. Zoë sloeg een bal snoeihard in en bleek weer een goede bovenhandse service in huis te hebben. 25-12 was de uiteindelijke uitslag.

Al met al 34 punten uit 7 wedstrijden wat een grote voorsprong is op de nummer 2 met 19 uit 6. Enkel de nummer 2 en 3 kunnen de meiden in theorie nog achterhalen.  Hieronder een schets van wat er nog kan gebeuren:

8 december zou het dus zover kunnen zijn, wanneer de nummer 2 en 3 nog punten laten liggen de aankomende weken. Met de 2 wedstrijden die Volley2B en Next Volley nog speelt (voor 8 december, eigen wedstrijd) is dit zeker mogelijk. Zo treffen ze elkaar ook nog in de week op 1 december, waardoor punten laten liggen op de maximale uitslag erg aannemelijk is.

We kijken er naar uit u te zien op 8 december, waar hoogstwaarschijnlijk om het eremetaal gestreden gaat worden.