Archives for april 2018

(Dames 1 verloor zaterdag haar laatste wedstrijd met 3-1 van Spivo in Spijkenisse, bij deze constatering laten we het want er is belangrijker nieuws)

Onthoudt deze gezichten want,

Zij komen allemaal terug!!. Ja geen mutaties in dit prachtige team. Iedereen blijft en iedereen kijkt uit naar het volgend seizoen. Er wordt nog wel gezocht naar één uitbreiding (ivm zwangerschapsperikelen binnen het team) maar het is uitzonderlijk dat een team zo ongewijzigd blijft.

Margreet; De vaste waarde, de leidster in de verdediging, de onnavolgbare libero.

Judie; “Linkspootje” waar wat twijfels over waren of ze “het” aan kon. Nou Lekker Puh, geen twijfel meer mogelijk.

Annabel; Verrast door haar tactisch inzicht en verrassende opslag. Zwangerschapsverlof en vol verwachting wachten wij op haar terugkomst.

Lindy; Kende blessureleed aan het einde van het seizoen. Echter een vaste waarde met heel veel volleybalervaring en onmisbaar.

Anouschka; Aanvoerster 2 en 1, een speelster waar je op kunt bouwen, zowel binnen als buiten de lijnen. (O ja en met 1 N)

Veronique; Aanvoerster 1 en 2, speelde en trainde nog lang mee, maar moest uiteindelijk het aanstaande moederschap voorrang geven.

Wytske; Howitzer van de beste kwaliteit, op goede dagen niet te stoppen en op minder goede dagen nauwelijks. Nog met een goede pass ook.

Jeanine; Vloog af en toe over van Dames 2, maar toont nu al dat ze volgend seizoen bij Dames 1 een prachtig jaar zal krijgen.

Lisan; Strateeg van de aanval 1 en 2 , erg slim en verdedigend sterk op onmogelijke ballen.

Kim; Strateeg van de aanval 1 en 2, met een sterk blok, tot grote frustratie van de tegenpartij.

Kaleigh; De ander Howitzer van uitzonderlijke kwaliteit. Kreeg een ernstige blessure, is op de weg terug, maar staat er weer helemaal in 2018/2019.

Renate; Misschien wel de beste (mid)aanvalster en blokkeerster van deze 2e divisie, nu geblesseerd, maar het volgend seizoen niet meer!!

Cees; Eén van de beste assistent coaches die er rond loopt. Steun gevend waar dat moet en adviserend als het nodig is.

Wim; Dat hij, ondanks zijn regelmatig gemopper, blijft, zegt genoeg.

Volley Meerkerk’95 Dames 1; In ontwikkeling, maar zonder blessures, een grote kanshebber voor de top 3 het komend seizoen.  Dus koop uw seizoenskaarten maar vast (of verleng deze). Wij gaan er voor!!

Gisteren werd de laatste wedstrijd van het seizoen gespeeld uit tegen Voko in Oosterhout. Een lang, moeizaam, maar boven alles prettig met de nieuwe samenstelling van jong en oud. De 5e plaats was allang gewonnen en dit bleek bij alle heren nogal erin geslopen te zijn. De wedstrijd werd helaas te makkelijk weg gegeven met 4-0 door een constante druk op de service verdediging van Meerkerk. Vandaar dat we het laatste verslag maar anders gaan afsluiten met het jaaroverzicht per speler.

Trainer: Ko des Bouvrie
Hij is omgedoopt tot Veldmaarschalk eerder in het seizoen en hier reuze content mee. Het team groeide op bepaalde aspecten, maar er heerste hier en daar ook wat muiterij. Waar er systeemtechnisch flink wat stappen in de goede richting zijn gezet, is er in de passverdediging op sommige vlakken wat ingeleverd. Rede te meer om volgend seizoen de rekruten weer op scherp te zetten, zodat de 5e plaats overtroffen kan worden.

1. Kees ’t Lam
A.k.a. Biertie. Een lang seizoen doorstaan zonder al te veel rare blessures, wat best uniek is voor zijn doen. Man van de oude stempel met eerst ff lekker ballen en daarna ff lekker een biertje. Nog meer gewoontemens geworden en eigenlijk in de veronderstelling wel een stapje terug te willen doen. Toch vindt hij het team gewoon te leuk en is hij eigenlijk stiekem nog iets te fanatiek om dit te doen.

2. Wim Bouter
A.k.a. Son of a Butch. De wilde haren is hij in het afgelopen jaar niet kwijtgeraakt en ondertussen laat hij deze zelfs groeien op zijn gezicht. Nog steeds in staat om snoeiharde ballen binnen de lijnen te harken, maar soms ook daarbuiten. Aanvoerder, ras optimist en bovendien de onversaagde leider binnen het veld.

3. Leon de Leeuw
A.k.a. The Lion. Vol in blijde verwachting van zijn eerste welpje. Een goed seizoen doorstaan, waarin de meeste rare ballen de meest bijzondere punten opleverden. Het team probeert hem nog steeds elke avond voor de wedstrijd een James Bond film voor te schotelen, aangezien hij dan tijdens de wedstrijd op zijn best is. Afgelopen seizoen is dit echter bij geen wedstrijd gelukt.

4. Edwin Versluis
A.k.a. @. Heeft ondertussen ook de rol van papa in het team op zich genomen. Wel een strenge papa die af en toe echt wel even hard doet schreeuwen. Verschillende spelers hebben al een traantje gelaten, wanneer hij na een wedstrijd weer eens zei: ”Ik ben niet boos, maar ik ben gewoon teleurgesteld”. Desalniettemin als pinchhitter nog vreselijk handig in zijn aanval. Verdedigend tja..

5. Pablo vd Veen
A.k.a. Pablo-Pablo of Pub. Als aanvoerder randzaken weer vreselijk op de proef gesteld afgelopen seizoen. Erg tijdig en correct met alles uitwerken (meestal), waarbij sommige spelers nog wel even dachten hier 5 minuten op te kunnen wegsnoepen. Ook geen rare blessures gehad afgelopen seizoen en bovendien zijn teamgenoten ook heel gelaten. Wat trager en logger aan het worden, maar blijft indruk maken met de oerkreet bij een aanval.

6. Dick Brakband
A.k.a. Dickie, Dickertje klap of Brakband. Wisselvallig geweest afgelopen seizoen. Waar er de eerste 2 sets continue een bouwbedrijf aanwezig is om tijdens de time-out de putten in de vloer te vullen, wordt deze vervanger voor een vlechter om de gaten in het net weer dicht te krijgen. Een beetje de droogkloot van team en weet ook het afgelopen seizoen weer veel lachers op zijn hand te krijgen.

9. Thijs Dekker
A.k.a. D’n Dekker, Ties. Heeft het afgelopen seizoen bewezen dat ook jonge mensen last kunnen hebben van ”Alzheimer light”. Naast wat losse afspraken vergeten in staat om met een wastas naar huis te lopen, waarin enkel zijn eigen kleding zit terwijl de rest nog aan de bar staat. Groeit en wist meerdere wedstrijden de Edwin lob te imiteren. Zeker de potentie van de toekomst.

10. Jos vd Stelt
A.k.a. De Tank, Vellegie. Ook afgelopen seizoen weer bewezen dat hij zich aardig frustreert als spelers niet op de eigen positie zitten. Wim werd hier vakkundig op gewezen door een uitstekend bot, wat een aardige bloeduitstorting op de zij creëerde. Weet eigenlijk nog steeds niet wat hij wil. Staat de ene training te spelverdelen, roept dan weer een libero te zijn en staat vervolgens op het midden. Sylvie waardig in ieder geval.

11. Thijs Brakband
De jongste telg uit het gezelschap. De wat stille factor in het team, maar desondanks een aardig stabiele kracht. Een van de betere passers afgelopen seizoen, maar soms ook de persoon die ballen echt afdrukt bij de aanval. Potentie is zeker aanwezig en zal aankomend seizoen wat meer zijn stempel gaan drukken, mits niet uitgeschakeld door Jos.

Afgelopen seizoen is er ongelooflijk hard gewerkt om als team te groeien, wat met de 5e plaats aardig is gelukt. Volgend seizoen hopen we nog 1 a 2 spelers toe te voegen aan dit gezelschap. Al met al bedanken wij u voor het volgen van ons seizoen en hopen wij ook aankomend seizoen weer te gaan pieken.

Na het 0-4 verlies tegen Voltena is het even stil geweest rondom Dames 2. Was het de teleurstelling? De vermoeidheid? Of had het iets te maken met het feit dat we, tussen de wedstrijden door, ook konden genieten van af en toe een welverdiende vrije zaterdag? Ik weet het niet precies, maar we blikken toch graag nog even terug op de afgelopen periode. Inmiddels zijn we: één prachtige baby (welkom Riks!), twee winstpartijen en een aantal succesvolle acties voor het goede doel NeMo verder. Morgen spelen we, net als alle andere teams van Nederland, alweer onze laatste competitie van het seizoen.

We blikken kort terug op de thuiswedstrijd tegen Bok. Uit speelden we daar onze beste wedstrijd van het seizoen en ook nu mochten we uiterst tevreden zijn! Er werd een degelijke wedstrijd neergezet, waarin Carine met klasse haar debuut maakte. De tegenstanders uit Zeeland werden met nul punten weer naar huis gestuurd. Tussen de bedrijven door hadden we dus lekker een aantal weken vrij, terwijl de rest van de teams druk was met het verdelen van de punten. De reden hiervan? Wij weten het niet precies, maar na de eerste helft van het seizoen hadden wij al bijna meer wedstrijden gespeeld dan de andere teams bij elkaar….  Gelukkig bleven onze sterspelers wedstrijdfit door af en toe met Dames 1 mee te doen.

Afgelopen zaterdag speelden we onze laatste thuiswedstrijd tegen de studenten van Hajraa. Daar hadden we nog een appeltje mee te schillen. Gelukkig wonnen we deze spannende wedstrijd met 3-2. We namen afscheid van Jeanine die haar talent volgend jaar bij Dames gaat laten zien, dankten Laurie voor haar hulp en genoten nog één keer van de patatjes van Robert. Ondertussen realiserend dat het seizoen weer voorbij gevlogen is. Leuk nieuws: volgend jaar krijgen we versterking van Djouke. Welkom!

Morgen mogen we dus voor de allerlaatste keer onze kunsten vertonen in het altijd gezellige Roosendaal. De kampioen van dit jaar, op papier dus een leuke pot. Wij hebben er zin in! Komen jullie kijken?

Inmiddels zit het seizoen er alweer bijna op voor heren 1. Met het nieuwe samengestelde team is de 5e plek in de 1e klasse veilig gesteld en mogen we nog dromen van de 4e plaats. Door het stagelopen van sommige jeugdige leden en de dunne bezetting op sommige posities is de selectie aankomend seizoen niet zo breed.  Daarom zouden wij voor aankomend seizoen graag wat nieuwe spelers inlijven die het erg leuk vinden om in de 1e klasse mee te draaien in de bovenste regionen.

Het gemixte team en trainer/coach Ko des Bouvries zijn bijzonder ambitieus en hopen de stijgende lijn van dit seizoen voort te kunnen zetten in de 1e klasse. Geïnteresseerden zijn daarom van harte welkom, ongeacht de positie voorkeur. Ook aankomend seizoen zouden wij graag weer met een ploeg van ervaring, routine en jeugdige overmoed van start gaan en in de top 3 eindigen. Trainingen vinden plaats op de woensdagavond en nagenoeg alle wedstrijden vinden plaatsen op de zaterdag in sporthal De Linde.

Volley Meerkerk ’95 is een gezellige vereniging van ruim 200 leden, waar je op verschillende niveaus kunt volleyballen. Van jong tot oud, van gewoon gezellig tot het serieuze werk.  Vanuit de vereniging worden er elk jaar veel activiteiten aangeboden om naast de reguliere competitie en trainingen ook wat meer met het team te ondernemen. Naast het jaarlijkse oliebollentoernooi, Meerkerk beach, pubquiz en eindjaarsfeest worden er steeds meer activiteiten geboden. Dit overigens naast de team uitjes die per team los worden geregeld.

Geïnteresseerd om een keer mee te trainen en twijfel je om de overstap te maken naar een gezellig en ambitieus 1e klasse team?
Neem dan even contact op via : technischecommissie@volleymeerkerk.nl

“Wat is er zotter dan om welke redenen ook, een strijd aan te gaan van dien aard, dat beide partijen er meer nadeel dan voordeel van ondervinden?”

De Hanen hadden echter wat goed te maken. Na het smadelijk verlies uit, tegen rode lantaarndrager Erasmus, waardoor hun puntenaantal steeg van 2 naar 6 én het smadelijke verlies uit, tegen Krimpen die ook onder ons op de ranglijst staan, moesten we voor eigen publiek toch maar weer eens laten zien wat we aan kwaliteit in huis hebben. En wie was daar geschikter voor dan wederom Erasmus.

We hadden een complete selectie, waarvan bijna iedereen op tijd aanwezig was. Alleen Wim kwam een set of twee later door een ALV van de hockey, met een aansluitend diner (ongetwijfeld heel wat chiquer, dan afpilzen in de Paddenpoel, met een portie kipbonken; red). Maar bovenal hadden we er zin in (in de wedstrijd, de kipbonken stonden voor later pas op het menu; red.).

In de eerste set kwamen de wereldse studenten van Erasmus duidelijk te kort. De lokale Haantjes uit de polder blijken het beter te doen in hun eigen moerassige veenweidegebied, dan in de grote stad. Nu kunnen we hier vermelden dat ‘menig Haantje een aardig baantje in de grote stad heeft, bereikt na een stevige universitaire studie’, maar dat maakt het contrast kleiner en het verslag minder prettige leesbaar. Over de techniek en uitvoering van het volleybalspel hoef ik niets te melden, dat we dat tot in de puntjes beheersen is logisch met zo’n 200 jaar volleybalervaring in en om het veld. Maar het kwam er nu ook eindelijk eens uit. Met 25-13 vloog de set voorbij.

De wil kijkt vele malen door het venster, eer de daad de deur uitgaat.

Een bekende uitspraak van één of andere Rotterdammer en zeker van toepassing op ons Heren 2. Het hele seizoen en vele daarvoor, weten wij al waar wij toe in staat zijn, maar zeer sporadisch komt dat er uit. En nu, na de eerste set ging ook set twee gewoon goed (25-12), dat is niet meer sporadisch te noemen. Zou er een duidelijke lijn ontstaan in deze wedstrijd?

Het gemekker aan de andere kant van het netje, over de kwaliteiten van de leiding en de teller begon langzaam en werd steeds luider. De opmerkingen waren echter onterecht en nauwelijks een dispuut waard. Echter: Onwetendheid is de moeder der hoogmoed. En omdat de studenten deze uitspraak niet kenden, beleven zij doormekkeren en haalden daarmee hun eigen spel onderuit. Daarnaast bleken enkele Hanen wel degelijk op zoek naar een goed dispuut, zeker toen er met cijfers werd gegoogeld (nieuwe spelling; red.) Één van de Hanen overhandigde zelfs het telbord aan de studenten om de discussie nog wat verder aan te zwengelen. Er is trouwens geen gein aan, iets goeds alléén bezitten. Met 25-20 kwam ook set nummer drie op het conto van de Hanen.

Het ei moet niet wijzer willen zijn dan de kip.

Helaas blijken de hunnen niet veel beter te kunnen tellen dan de onzen. Gelukkig deden de Hanen daar zeer ruimhartig over, we hadden het voordeel van de polder, de zaal, de scheids en de foyer. Ons kon niets meer gebeuren, we zaten op rozen. En inderdaad na het laatste fluitsignaal stond er 25-17 op het analoge telbord en daarmee een volle winst van 4-0 op de digitale. Op de stamtafel verschenen als snel de schalen met kipbonken (het bier moesten we helemaal zelf halen; red.) en kukelend en kakelend luidden de Hanen deze dag uit.

Onze redacteur heeft bij het schrijven van dit verslag, veel wijsheden geleerd van die ene Rotterdammer en veel lol gehad aan al die anderen, maar…

Wat een plompe geest! Ik vermoed dat het een Hollander was.

Lekker dan, dat personeelsbestand van onze Hanen! Jos is er niet, Rob is er niet, Jacques is er niet en vlak voor vertrek uit Meerkerk, blijkt dat Matthias die er ook niet is, niet hard zwetend achter de studieboeken zit, maar niet komt volleyballen omdat hij moet volleyballen?!? Verder bleef notoire echt hoge nood-invaller Noot ondanks eerdere toezeggingen ziek thuis, had Biertie ‘dingen te doen en zo’, waardoor Anthon (helaas; red.) weer onvervangbaar was. Zo blijft het natuurlijk knoeien en rommelen. Gelukkig past het niet zo korte broertje Arne Stuij ook achter in Volvo en vertrekken we vol frisse tegenzin met 8 man naar Krimpen.

En vol gingen we ook… tenminste Teije. Hij moest de frustratie van een volle week werken, duidelijk van zich afgooien en dook als een lijpe in het achterveld, maar voelde zich weinig gesteund door de rest. Zijn inzet werd niet overgenomen door de anderen en Anthon liep steeds irritant in de weg. Het fanatisme vond wel weerklank, maar helaas op een vocale wijze en intern gericht. Jan wilde ingrijpen op zijn eigen subtiele wijze, maar René hield de Hanen kort en toomde de discussie in.

Onze scheidsrechter floot niet sterk, maar als we de verslagen moeten geloven, lang niet zo slecht als bij Dames 1. En Heren 1 kwam erachter dat doordeweeks spelen echt veel lastiger is dan op een stressloze zaterdagmiddag. Wij konden dit na de eerste twee sets weer beamen. Het testosteron werd gedoseerd gebruikt, maar helaas kwam de pass te kort, waar te korte setups uit voortkwamen en waardoor uiteindelijk ook de aanvallers te kort schoten.

In derde set werden de ruggen (even; red.) gerecht en bleek deze Stuij niet te kort, maar was deze lange variant prima inzetbaar. De Hanen leken een ommekeer te bewerkstelligen, maar na die ene moeizame setwinst was het gedaan. Met een eindstand van 3-1, gingen de gladiolen er met de winst vandoor. Coach Jan baalt van deze onnodige teleurstellende resultaten en wijt dat aan zichzelf, de rest van het team trouwens ook (..balen wordt hier bedoelt, niet verwijten; red.). De dode punten en diepe dalen in een set, zijn echter moeilijk te slechten in onze tweede seizoenshelft.

Terug in De Linde blijken er deze vrijdagavond meer licht gefrustreerd rond te lopen. De Pad voelt zich te kort gedaan door opmerkingen over het interieur en de verantwoordelijke daarvan, zoals vermeld in het vorige verslag. Maar ook Jos vd S. is gepikeerd. Zijn schrijfkunsten wil hij ook eens gewaardeerd zien door een echte redacteur en voor de zoveelste keer smeekt hij om een reactie op zijn verslagen. Helaas, onze redacteur is vrijwel ongevoelig voor prulwerk van het niveau poëziealbum.

Hopende op een betere pot volgende week (leest afgelopen woensdag), zien wij u allen graag in de Linde. (Fijn dat je er was Arjan V.; red.)

Een citaat van de Franse dichter Edmont Haraucourt (1857-1941), en de eerste regel van het gedicht Rondel de l’Adieu. 

De supporters

De laatste thuiswedstrijd van dit seizoen en afscheid van onze trouwe supporters, die altijd bij onze thuiswedstrijden aanwezig waren. Dank voor uw support dit seizoen. Natuurlijk hebben we nog een (uit)wedstrijd te gaan (Spivo, Spijkenisse,17.30 uur), maar daar kan niet een ieder bij aanwezig zijn, vandaar dit dankwoord op dit moment. Afscheid van u nemen doet een beetje pijn, maar is slechts van korte duur, gelukkig.

De wedstrijd

Hands-up uit Berlicum, het reeds gedegradeerde Hands-up een “makkie” dus. Helemaal omdat ze met vijf speelsters begonnen met inlopen, geen coach hadden en de laatste twee speelsters pas om 17.50 de zaal binnen kwamen (file-problemen). Dan deze makkelijke wedstrijd maar later beginnen besloten de scheidsrechters terecht en dus aanvang om 18.00. Geduldig wachten onze supporters..

Een zogenaamd makkie dus, vooral omdat blessures weer genezend zijn en alleen Veronique en Renate (nog) niet inzetbaar waren.

Dat bleek niet helemaal waar. Op 14-15 (na een 10-5 voorsprong) moest een donderspeech het team weer op het juiste spoor zetten. Dat lukte niet helemaal, maar er werd tenminste gelijke tred gehouden. Op 20-21 was de set nog niet binnen, de speelsters losten het echter daarna zelf op, met 25-22 werd de set binnengehaald.

De verwachting (valse hoop?) was dat de weerstand van Hands-up nu wel gebroken zou zijn. Nou vergeet het maar!! Spelend zonder druk nam de Berlicumse ploeg het initiatief. Tot 17 punten liep Dames 1 achter de feiten aan, daarna werd het vooral heel erg spannend. Toen gebeurde wat dit seizoen al meermalen gebeurde: weer wist Dames 1 vanuit een verloren positie terug te komen Op 22-24 twee set punten tegen, op 24-25 weer een setpunt tegen. Op 27-25 toch de set binnenhalen!,  het wordt bijna gewoonte!!!

De voornoemde verwachting werd nu wel bewaarheid. Na twee sets hard vechten was de koek bij Hands-up op en de 25-12 en 25-15 waren daar een logisch gevolg van.

Een minder makkelijke maar verdiende 4-0 overwinning in de laatste thuiswedstrijd. Een mooi afscheid voor dit “thuis”seizoen.

Afgelopen zaterdag mochten we aantreden tegen de nummer 2 op de ranglijst. Sliedrecht Sport was niet op volle oorlogssterkte en we hadden nog wat goed te maken tegen deze jongens. In de eerste seizoenshelft heeft heren 1 namelijk geen punten gepakt van de huidige top 3. Dit lukte aardig met de 3-2 nederlaag, maar al met al kwam het neer op het volgende verhaaltje:

Een blauwe os stond in de wei te dromen bij een beek
En zag hoe daar vlakbij een gele kikker hem bekeek.
Hij was zichtbaar jaloers, niet groter dan een ei,
Maar kwaakte kwaad:
“Kijk, kijk! ‘k Word net zo groot als jij!”
De blauwe os sloeg met zijn staart en stond zich te verbazen.
De gele kikker rekte zich, begon zich op te blazen.
Hij blies en blies, hield zich even in
En vroeg: “Is dit geen goed begin?
Ben ik op weinig tijd niet reuze aangekomen?”
De blauwe os zei: “Boe!” En bleef maar voor zich uit staan dromen.

De gele kikker wond zich op, begon met nieuwe moed
Hij voelde alles spannen. “Is het nu nog niet goed?”
“Boe!” deed de blauwe os bedroefd. “Het lijkt er echt niet op.
Niet groter dan een pad, maar met een dikke kop!”
Nu werd de gele kikker woest, hij duwde, blies en balde
Zijn spieren plots zo hard dat hij aan flarden knalde

Al met al dachten we na de eerste 2 gewonnen sets de overwinning wel even op te kunnen eisen, maar niets bleek minder waar. Sliedrecht herpakte zich en herstelde zich van de eerste verliespunten. De laatste wedstrijd volgt aanstaande vrijdag. Bij een 4-0 winst op Voko worden we nog 4e, maar bij alle mindere uitslagen zullen we op de 5e plaats eindigen dit seizoen.

Wat is de overeenkomst tussen bovengenoemde coaches?

Zij zijn alle drie hevig teleurgesteld, zeg maar boos, op de scheidsrechter van dit afgelopen weekend.

Wat is het verschil tussen bovengenoemde coaches?

Alleen Wim Roosenburg heeft gelijk 

Kijk je verliest geen wedstrijd door 1 of 2 of 3 foutjes van de scheidsrechter, maar als je kunt zeggen dat ongeveer 40 % van de beslissingen in je nadeel uitvallen en zelfs de tegenstander het geen echt leuke wedstrijd vond door de leiding van de 1e scheidsrechter, dan ontstaat er een hele rare atmosfeer.

Respect is er zeker, acceptatie ook, heel veel. Nu liep het echter even de spuigaten uit.

Je hebt goede dagen en je hebt slechte dagen, maar als iedereen vindt dat je een slechte dag hebt, erken dan dat je een slechte dag hebt en zeg niet, als enige, dat je een goede dag had.

Een scheidsrechter die tegen de aanvoerster zegt dat “hij ondanks het feit dat hij ons niet affloot voor onze techniek wij nog steeds niet konden winnen” behoort die dag niet op de stoel te zitten.

Hebben we de wedstrijd dan door de scheidsrechter verloren.

Meestal zeg je dan van niet, maar nu is het antwoord een volmondig JA!

In de eerste twee sets werden op cruciale momenten wereldvreemde beslissingen genomen die leiden tot lijden bij het Meerkerkse team, 25-22 en 25-19 en 2-0 achter.

In de derde set waren de gasten lamgeslagen, wissels, tactiek, time-outs wat moesten we doen tegen dit onrecht?? Een ieder timide, zelfs Wim, die daarom een mondelinge waarschuwing kreeg dat hij zich rustig moet houden??????????

25-18 en 3-0 achter.

Als we geen punt pakken verliezen wij de vijfde stek aan Velden 2 en dat willen we beslist niet. Mouwen opstropen, Wilskracht erin, Vechtlust tonen, Tegen de bierkaai vechten en……………..

Winnen met 23-25. 1 puntje en behoudt van de vijfde plaats.

De 2e scheidsrechter; deze was goed. Maar heeft zich waarschijnlijk zo gevoeld als Johan Balder zich zal voelen op het moment dat Kevin Blom nooit op hem reageert.

NB.  Zaterdag de laatste thuis thuiswedstrijd van het seizoen. Degradant Hands Up komt om 17.45 naar De Linde. Komt u? Graag!!