Op vrijdagavond mochten we dan eindelijk gebruikmaken van de nieuwe zaal in Sliedrecht; ”De Basis”. Vrijdagavond, uit en Sliedrecht maakten de combinatie natuurlijk weer fantastisch voor een leuke pot volleybal. Met het oog op de uitslag leek het mij toch beter om onze teams alvast voor te bereiden op deze nieuwe sporthal. [Read more…]
Archives for december 2017
Wederom 5 punten
Opnieuw volle winst Dames 1 Volley Meerkerk ’95
Na de gevoelige nederlaag een aantal weken geleden in Haps (4-0) moesten de dames uit Meerkerk vol aan de bak om in de top te blijven meedraaien. In de eerste thuiswedstrijd werd daarna een prachtige 4-0 neergezet tegen het tweede team van koploper VC Velden. [Read more…]
Niet te filmen
Een rommelwedstrijd niet te filmen
De foute ballen wisselden snel
Ook de scheids die op de bok zat
Floot op niveau van ’t getoonde spel
Hun spelers waren buitenlandisch
Hun coach sprak enkel flauwekul
En wij speelden zwaar dramatisch
Harde woorden, slap gelul
’t Spel was niet camera-gevoelig
Ik schrijf het niet mooier dan het was
De Hanen speelden strak, gespannen
Torenhoge setup na een klotepass
Wij hadden even de illusie
Maar werden door realiteit gewekt
Ons volleybal was niet te filmen
Maar de uitslag vééls te ècht!
[contact-form][contact-field label=”Naam” type=”name” required=”true” /][contact-field label=”E-mailadres” type=”email” required=”true” /][contact-field label=”Website” type=”url” /][contact-field label=”Bericht” type=”textarea” /][/contact-form]
Eerste 4-0 overwinning voor DS1
Na de slechte wedstrijd tegen Havoc was de boodschap van coach Wim Roosenburg duidelijk: revanche nemen op vorige week! En dat is gelukt: de eerste 4-0 overwinning is binnen. Wat geeft dat een goed gevoel bij de dames. [Read more…]
Dames 2 neemt revanche
Afgelopen zaterdag kwam Tilburg Dames 3 op bezoek. Ondanks dat we nog niet zijn begonnen aan de tweede competitiehelft, was het al wel de tweede ontmoeting met dit team. Vier weken geleden verloren we kansloos (4-0) in Tilburg. Tja, het is nu eenmaal een beetje een gekke competitie; de meeste teams hebben negen wedstrijden gespeeld en andere, waaronder wij, al elf. We weten niet wat hier de reden van is, maar wat we wel weten is dat we met Volley Tilburg Dames 3 nog een appeltje te schillen hadden.
We waren er dus op gebrand om revanche te nemen en dat is goed gelukt. Alle vijf de punten bleven in Meerkerk, maar niet altijd even makkelijk, want met vlagen maakten Tilburg het ons behoorlijk lastig. Niet in de eerste set, dat was een walk over. Er werd met name moeilijk en goed geserveerd, waardoor Tilburg niet lekker in hun spel kwam. Op het laatste maakten wij nog een aantal directe fouten, waardoor zij op 13 en wij op 25 punten uitkwamen.
De tweede set was helaas een ander verhaal. Tilburg kwam meer en meer aan volleyballen toe en het lukte ons maar niet om te scoren. Dit resulteerde in het feit dat wij gedurende de set tegen een kleine achterstand aankeken. Gelukkig was daar net op tijd een keerpunt en trokken wij uiteindelijk aan het langste eind: 25-22. In de derde set was het verschil wel weer enorm! Tilburg had geen antwoord op onze service en de ballen die wel terugkwamen maakten wij netjes af: 25-11. In de vierde set was het begin goed, maar halverwege sloop er gemakzucht in ons spel waardoor we Tilburg dichterbij lieten komen. Gelukkig, schrokken we ruim op tijd wakker en speelden we ook deze set weer netjes uit: 25-17. Een prachtige 4-0 overwinning en we kunnen weer vijf punten bijschrijven voor de ranglijst. Nog steeds staan we bovenaan, maar zoals we eerder al schreven, de verschillen in het aantal wedstrijden is groot en de teams staan (waarschijnlijk) dichterbij elkaar.
Volgende week mogen we onze kunsten laten zien in Eindhoven tegen Hajraa. Zij staan op een mooie, gedeelde derde plaats. Benieuwd? Kom gezellig kijken! We spelen om: 18.45 uur in de TU Studentensporthal.
H1 Puntjes (Flappie variant)
Veel gedachten zullen al gaan richting de feestdagen die voor de boeg liggen. Wat moeten we doen met de kerstdagen, bij wie gaan we dit jaar eten, waar vieren we oud- en nieuw en moeten we nog naar een of andere fair dit jaar? Eenmaal aangekomen in de De Linde verschoof deze gedachte al vrij snel naar zullen we dit jaar gewoon eens konijn gaan eten?
Het was vrijdagochtend, 2017
Ik weet het nog zo goed, onze puntenzak was leeg
Ko zei dat wij niet in de schuur mochten komen
En als we lief gingen spelen dat je dan wat lekkers kreeg
Hij wist ook niet waar de punten uit konden hangen
Hij zou het OKKie vragen, maar omdat ie bezig was
In dat fietsenschuurtje moesten we maar een uurtje goed naar de punten zoeken,
Ze waren vast wel ergens op of in een tas
Refrein
maar we hadden toch ons best gedaan
zoals Ko elke woensdag deed
We waren zelfs nog een avond naar de sporthal teruggegaan
ik weet ook niet waarom ik dat deed
ik had heel lang voor het puntenbord gestaan, alsof ik wist wat ik nu weet
het was zaterdagochtend, 2017
wij naar de punten zoeken, Okkie?! Die zocht gewoon mee!
Bij de bomen en het water, maar niet in dat groene tasje want daar konden ze toch niet zitten! En ik schudde nee
we zochten samen, samen tot de koffie. De familie aan de koffie maar ik hoefde niet. Ik dacht aan de punten en dat het nachts zo koud kon vriezen
hoofdje stil gebogen, dikke tranen van verdriet
Refrein
maar we hadden toch ons best gedaan
zoals Ko elke woensdag deed
We waren zelfs nog een avond naar de sporthal teruggegaan
ik weet ook niet waarom ik dat deed
ik had heel lang voor het puntenbord gestaan, alsof ik wist wat ik nu weet
Het was zaterdagavond, 2017
Er werd luidruchtig gegeten maar dat deed me niet zo veel.
Ik dacht aan de puntjes, onze eigen kleine puntjes
waar zouden die toch zijn? Geen hap ging door keel.
Toen na de friet, het hoofdgerecht moest komen,
toen sprak OKKie uiterst grappig: Kijk VM! Dat waren de puntjes dan
en ik zie de groene tas nog, en daarin de 5 stukken.
Voor het eerst zag ik OKKie als een vreselijke man!
En ik ben gillend en stampend naar huis gegaan.
Heb eerst een uur liggen huilen op de sprei.
Nog 1x scheldend bij de Wielewaal gestaan.
En geschreeuwd: De puntjes waren van mij!!!
Nog heel lang voor het raam gestaan,
maar ons puntenzakkie stond er maar verlaten bij.
Het was 6 april, 2018
Ko weet dat nu al goed.
De groene tas was leeg, en ik zei dat Okkie niet in de schuur mocht komen.
En als ze lief gingen spelen, dat Okkie dan wat lekkers kreeg!
De korte samenvatting van het verhaal is als volgt.
We konden de complete wedstrijd aardig meekomen, maar visten telkens net achter het net op de beslissende momenten. Helaas konden we geen punt verzilveren en gingen alle punten naar Hardinxveld. Volgende week weer vol aan de bak tegen het 6e van Sliedrecht.
Volle buit voor Dames 2!
Afgelopen zaterdag ging Dames 2 op pad richting Kapelle, ja Kapelle met een K en inderdaad dus niet daar vlakbij Rotterdam. Zo’n wedstrijd helemaal in Zeeland vergt natuurlijk een goede voorbereiding: wie heeft de shirts, wie heeft de flessen, hoe laat gaan we weg, wie rijdt met wie, wat is de eet-auto, etc.. allemaal dik in orde. En als je dan ’s ochtends een appje krijgt: ‘Wil je voor onderweg een Italiaanse bol met alles erop en eraan?’ dan weet je het eigenlijk al: aan de voorbereiding ligt het niet én ik zit in de goede auto! 🙂
Voor je het weet is zo’n reis dan voorbij en zit je netjes op tijd in de kantine mooie herinneringen op te halen aan voorgaande in Zeeland gespeelde wedstrijden. Jeanine was deze zaterdag uitgeleend aan Dames 1, ach we zijn de moeilijkste niet en voor een wedstrijd in Zeeland (+ een hapje eten!) was Els gelukkig wel te porren, bedankt!
Dan de wedstrijd: BOK Dames 1, vorig jaar gepromoveerd en tot vorige week stonden ze zo om en nabij de 3e plek. Een tegenstander om rekening mee te houden dus. Even werd er nog getwijfeld over de groene ballen: zijn die fijn of juist niet?… maar met een heerlijk inspeeldeuntje werd er lekker ingeslagen. Niets aan het handje en helemaal ready voor een leuke pot volleybal.
In de eerste 3 sets werd er mooi volleybal gespeeld: de pass was goed, perfecte spelverdeling, weinig eigen fouten, goede service-series. We speelden op scherp, wat o.a. te merken was aan onze reactie op sommige beslissingen van Buurman & Buurman (de arbitrage bleek zowaar een heuse familieaangelegenheid). We kwamen deze sets geen moment in de problemen of op achterstand. Met de overwinning al op zak maakten we het in de 4e set nog wat spannend, BOK uitte nog wat oorlogstaal en het publiek ging nog één keer achter hun team staan: ‘Hup BOK, hup BOK’. Wij dachten: ‘hup bok, terug in je hok’, de achterstand werd vakkundig weg gewerkt en 5 punten konden mee richting Meerkerk!
Wanneer je complimenten krijgt van de coach: ‘jullie mogen trots zijn op jezelf’ en wanneer zelfs Linde even bijna vergeet dat haar auto met een lege accu in Meerkerk staat, dan weet je het wel… we hebben gewoon top gespeeld!
Ruud moest zich weer op tijd bij Sint & Piet melden, maar de rest van het team ging opzoek naar een eetgelegenheid. De keuze was reuze in Kapelle, maar het werd uiteindelijk toch gewoon lekker de plaatselijke snackbar. Als toetje voor de terugweg werden er nog wat bolussen ingeslagen bij de plaatselijke AH en ook het Chocomel vak werd (met een dikke knipoog) wat verbouwd… (foto publiceren we misschien later nog eens).
Het bleef nog lang onrustig in Kapelle.
Zaterdag hebben we wat recht te zetten, Volley Tilburg DS3 komt op bezoek in De Linde om 15:30. Tot dan!
Hanen, Pieten en Gladiatoren!
Woensdagavond 20.30 uur, sporthal De Linde te Meerkerk. Wat een bizarre samenscholing ontstond er voorafgaand aan de wedstrijd. Onze eerbiedwaardige tegenstanders van Citybril Krimpen bleken onder de naam Gladiatoren ten strijde te trekken. Voor onze Hanen was dit historie, aangezien wij de tijd van Galliers en Romeinen al ver achter ons hebben gelaten. Maar het bracht wel herinneringen boven bij Noot en Toon (voorheen Kostunrix en Hoefnix), licht melancholisch gingen zij verder met warmdraaien op de keiharde muziek van Mattie (zonder Wietze). Toen ging in de hoek van de zaal een deurtje open en kwamen twee Zwarte Pieten de zaal in, onder begeleiding van zeer zachte Sinterklaasliedjes. Dwars door het veld rijdend werd de warming up van onze Hanen wederom flink verstoord. Zeker toen ook Heren 1 erbij werd geroepen. Een stevig Sinterklaasgedicht volgde waarbij de Hanen, Veteranen bleken, maar ook de ‘Nachtzusters van Teije’ en het ‘zeer oude slipje van René’ in rijm werden besproken. Na het schitterende Sinterklaasgezang van H1 en H2, floot Christina voor de wedstrijd… en wij waren nog steeds koud!
Gelukkig bleken de Gladiatoren niet alleen in naam enigszins gedateerd, een enkele uitzondering daargelaten. Gecombineerd met de nog koude pootjes van onze Hanen, leidde dit echter wel tot een armoedig aanziend spel, dat af en toe werd afgewisseld met zeer fraaie passes, snelle setups en harde aanvallen van de midden en de buitenspelers. De strijd was afwisselend en ging gelijk op. Ook CityBril wist af en toe lekker door te komen en met gerichte prikballen in de zwarte gaten van Meerkerk, pakten zij net twee puntjes meer dan wij. 24-26 In de tweede set ging het gelijk zo, alleen pakte Meerkerk het laatste punt. 25-23
De derde en beste set van de wedstrijd werd gedomineerd door onze Hanen. Welgemikte services door Anthon, waardoor hun libero met een dameszweepje (?) uitviel. Harde middenaanvallen van Gerard, lobsmashes van Mattie, harde harkballen en een blok (!) van Arjan, lepe knallers van Rob, Teije en Noot en ook Jos deed iets, maar dan op de bank. Met 25-17 waren wij de Gladiatoren de baas. Nu de laatste set ff doorpakken.
Met Noot op de SV varieerde het spel bij ons meer en beter dan bij hullie. Gerard ontpopte zich tot serieprikker, terwijl Jos vrolijk aan het rondmeppen was. Door vele foute services van beide zijden leek niemand te willen winnen. Alleen Mattie bleef opmerkzaam en zag die ene enigszins gedateerde en licht aangeschoten supporter op de tribune. En zo pakten wij ‘voor eigen publiek’ met 25-21, een nuttige 3-1 overwinning.
Na de wedstrijd werd aan de bar nog gesproken over de kromme arm van Anthon en de twee korte armpjes van René (of waren het er nou drie) Ook het varkentje NEMO kwam over tafel. Dit om hem flink te spekken. Uiteraard deed ook Boer Dalstra van de Bazelhoeve een vette bijdrage in de gleuf. De frikandel (nu lekker warm) gleed soepeltjes naar binnen en hij kan het hebben. Toen ook Feijenoord ver in blessuretijd nog won van Napoli, kon mijn avond niet meer stuk. En Noot? Hij ging snel naar huis waar Ziggy al op hem wachtte…
Onverwachts bezoek voor Heren 1 en Heren 2
Een enorme verrassing gisterenavond in sporthal de Linde. De pakjesboot van de Sint leek namelijk al vertrokken naar het zonnige zuiden, maar niks bleek minder waar. Twee Pieten kwamen in opdracht (van een niet nader te noemen persoon) langs om de Heren te voorzien van een prachtig gedicht én natuurlijk van een cadeautje. [Read more…]
Een oud gas-stel
In de week dat bij Dokkum bijna (weer; red.) een heilige werd vermoord, blijken onze Hanen een stuk amicaler om te gaan met verschillende denkwijzen en culturele achtergronden. Want ondanks de vele blessures, afspraken en andere k*tsmoesjes, stonden we met 9 man in de gezellig bar van sporthal ’t Veerhuis in het verre Oud Gastel. De weg er naar toe werd zeer divers doorgebracht. Drie chauffeurs en twee navigatoren voorin en vier passagiers op de achterbanken zaten verdeeld over drie auto’s. De chauffeurs chauffeerden, de navigatoren lieten het navigeren over aan de digitale routeplanners en hadden het over wereldse zaken als aandelen Philips Lighting, Hue verlichting, de gif-zelfmoord in Scheveningen, terwijl er vanachter uit de auto gesnurk klonk, af en toe ondersteund door een bemoeizuchtige platvloerse opmerking. Een enkeling sliep zo diep dat, terwijl de één uitstapte, de ander omviel en verder sliep. Teije kwam dan ook als laatste in de gezellige bar binnen gewandeld.
René was reeds aanwezig en hing op een luxe leren tweezitter, onderwijl de zaal in loerend naar vrouwelijk schoon. We waren ruim op tijd, dus eerst koffie! Rene sloeg deze af, met een wat warrig verhaal over krampen in de kuit, vocht tekorten, een intensieve kantoorbaan met sloten koffie en urine dat op Guinness leek (bruin met schuim; red.). Dat hij op het Zwarte Pietentoernooi met zijn dochter, koud in het veld stond en wel excelleerde bleek later pas. Nu zat hij aan de blauwe Gatorade om zijn droge kuiten weer vochtig te krijgen.
Op naar de gemengde kleedkamer, waar alle bezoekende herenteams in werden gestald en waar door onze bediende Matthias, de tenues op nummer werden klaargelegd. Na het veld te hebben gevonden, achter de wand en via het beheerdershok bereikbaar, konden we met warmlopen aanvangen. En dat was hard nodig aangezien het oude gas-stel de zaal niet echt warm had gekregen. De Frikandellen lagen bij wijze van spreken ingevroren langs de kant (in de vorm van Rene en Jan; red.)
Verkleumd begonnen we dan ook aan de eerste set en voordat we aan de zaal gewend waren, was de eerste set al weer voorbij (25-14). De tweede set was iets beter (25-19), terwijl we de derde set tot op de bodem gingen (25-20). Over de laatste set zullen we maar zwijgen (25-15). Het eerste 4-0 verlies en nog terecht ook. Het vuur kregen we er niet in vandaag en aangezien het bij ons ontbreekt aan kwaliteit en conditie (en Wim en Jos), moeten we het juist daar van hebben.
Volgende keer toch maar het digitaal wedstrijdformulier hacken!